Συγνώμη στους πιστούς από τον νέο Ηγούμενο της Μονής Σινά – Υπόσχεση ενότητας και διαβεβαίωση ότι θα μείνει φάρος της Ορθοδοξίας
Ο Νέος Αρχιεπίσκοπος Σινά λίγο πριν την χειροτονία του στο Ναό της Αναστάσεως και την ενθρόνιση του στην Αρχιεπισκοπή Σινά, μιλάει για τις σχέσεις με την ελληνική πολιτεία, το παρελθόν και το μέλλον της Μονής.
Συγνώμη από τους πιστούς και την κοινή γνώμη ζητάει μέσα από το «Βήμα» ο νέος ηγούμενος της Μονής Σινά κ. Συμεών. Μια εβδομάδα μετά την εκλογή του επικαλείται τον Άγιο Ιωάννη της Κλίμακος όπου πνευματική ζωή παρομοιάζεται σαν μία σκάλα από τη γη προς τα ουράνια, όπου περιμένει ο Χριστός.
Εκεί αρχίζουν να ανεβαίνουν πολλοί μοναχοί και άλλοι. Δεξιά και αριστερά συμβολικά δαίμονες ρίχνουν τόξα. Κάποιοι ανεβαίνουν ανενόχλητοι. Κάποιοι τοξεύονται και πέφτουν και όσο σε πιο ψηλό σκαλί ευρίσκονται τόσο η πτώση είναι μεγαλύτερη. Αυτό δείχνει ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία γνωρίζει την πραγματικότητα και τον αγώνα των ανθρώπων. Γνωρίζει ότι τα μέλη της υπόκεινται στα πάθη που οφείλονται στη θνητή τους φύση και ότι οι ασκούμενοι στην αγιότητα δεν είναι αλάνθαστα».
Ταυτόχρονα τοποθετείται στις πληροφορίες για την τουριστικοποίηση της περιοχής αλλά και το διάλογο με τους Ορθόδοξους, τους ετεροδόξους και τους αλλοδόξους.
Μερικές εβδομάδες πριν από την τυπική εκλογή του σε Επίσκοπο από την Σύνοδο του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, την χειροτονία του στο Ναό της Αναστάσεως και την ενθρόνιση του στην Αρχιεπισκοπή Σινά μιλάει για τις σχέσεις με την ελληνική πολιτεία.
Την ελληνική πολιτεία που φαίνεται ότι παρακολουθεί όλες τις εξελίξεις καθώς δύο υπουργοί οι Εξωτερικών κ. Γ. Γεραπετρίτης, Παιδείας κ. Μαρ. Ζαχαράκη, η υφυπουργός κ. Αλεξ. Παπαδοπούλου, ο Γενικός Γραμματέας Θρησκευμάτων κ. Γ. Καλατζής, ο Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος – εκ μέρους της Εκκλησίας της Ελλάδος – και ο καθηγητής του ΑΠΘ κ. Θεοδ. Γιάγκου και σύμβουλος του Πατριάρχη Ιεροσολύμων φαίνεται ότι κατάφεραν να επιλύσουν ένα πρόβλημα που κινδύνευε να προκαλέσει εμφύλιο πόλεμο ακόμη και στο εσωτερικό της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Με διαρκείς συσκέψεις, επισκέψεις και συνομιλίες έπεισαν τον κ. Δαμιανό να παραιτηθεί και τους μοναχούς να προχωρήσουν σε μια ομόφωνη εκλογή νέου ηγουμένου.
Ακολουθεί η συνέντευξη:
– Ποιες είναι οι πρώτες σας σκέψεις μετά την εκλογή σας; Τί αισθάνεστε;
«Kατ’ αρχάς, κυρία Αντωνιάδου, σας ευχαριστώ πολύ γι’ αυτή τη συνέντευξη, η οποία μου δίνει την ευκαιρία να ζητήσω εκ βάθους καρδίας δημόσια συγγνώμη, εάν σκανδαλίσαμε εκόντες άκοντες την κοινή γνώμη και την εκκλησιαστική κοινότητα. Το πρωταρχικό αναγκαίο μέλημά μας, όπως και εσείς θα αντιλαμβάνεστε μετά από την πρόσφατη επώδυνη περιπέτεια-, είναι αυτονόητο.
Με τη βοήθεια του Θεού και τις πρεσβείες της Αγίας Αικατερίνης χρειάζεται η επαναφορά της κανονικής τάξης στη μονή και στην αδελφότητα, η ποθούμενη επανένωσή της, η ομαλότητα η οποία ήδη ανεδείχθη από την ομόφωνο εκλογή της αναξιότητός μου στην Ηγουμενία της Μονής.
Ελπίζομε το γεγονός αυτό να αντανακλά και μία βαθιά ανάγκη να ξεπεράσουμε τα εμπόδια, τα οποία αναφύονται για ποικίλους λόγους και δυσχεραίνουν τις ανθρώπινες σχέσεις. Εσείς ως έμπειρη εκκλησιαστική συντάκτρια γνωρίζετε ότι μερικά μέλη της Εκκλησίας υποκύπτουν κάποιες φορές σε ανθρώπινα πάθη και δημιουργούν αρνητική και απωθητική εικόνα.
Όμως η Εκκλησία είναι θεραπευτήριο που προσφέρει τη θεραπεία, την ειρήνη και την καταλλαγή. Συνεπώς και το δικό μας πρώτο μέλημα είναι η ανυπόκριτος αγάπη και η θερμή προσευχή, ώστε με τη χάρη του Χριστού, του Άρχοντος της ειρήνης, ενωμένη η Μονή να επανέλθει στην ομαλή λειτουργία της».
– Ποια είναι η βασική σας προτεραιότητα αυτή τη στιγμή;
«Προέχει η επίλυση πολλών μικρών εσωτερικών θεμάτων και αμέσως μετά η επίσκεψή μου στην Ελλάδα, ώστε να προετοιμαστεί στη συνέχεια η άνοδος στα Ιεροσόλυμα. Αυτές οι ενέργειες έχουν προτεραιότητα για τους εξής θεσμικούς λόγους: ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής του Σινά, μετά την εκλογή του από τους πατέρες της αδελφότητος, κατά τα θέσμια, χειροτονείται εις Επίσκοπον από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων.
Εν τω μεταξύ, ο Μακαριώτατος θα έχει ήδη παραλάβει τα σχετικά έγγραφα και θα έχει συγκαλέσει Σύνοδο με τυπικό θέμα την εκλογή Αρχιεπισκόπου Σινά.
Τώρα ευρισκόμεθα στο στάδιο αυτό της προετοιμασίας για τη χειροτονία στα Ιεροσόλυμα, στην οποία, αν οι συνθήκες στο Ισραήλ το επιτρέψουν, θα ήθελαν αδελφοί της μονής και φίλοι από την Ελλάδα να παρευρεθούν: από την Καστοριά όπου άρχισε η εκκλησιαστική μου πορεία με την πνευματική καθοδήγηση του μακαριστού γέροντά μου Μητροπολίτου Καστορίας Γρηγορίου Γ΄ ( σ.σ. κατά κόσμον Παπουτσόπουλου), με τον οποίο συνδέθηκα από παιδί, όταν υπηρετούσε στη γενέτειρά μου τον Πειραιά, αλλά και από τα διάσπαρτα μέρη, όπου υπάρχουν σιναϊτικά μετόχια της Μονής στην Ελλάδα, στην Αιγυτπτο και την Κύπρο και όπου αλλού έχω κατά καιρούς υπηρετήσει. Η τελετή της χειροτονίας τοποθετείται, συν Θεώ, σε κάποια Κυριακή του Οκτωβρίου».
– Σας ανησυχούν όλα αυτά τα σενάρια περί τουριστικής ανάπτυξης στο όρος Σινά;
«Δεν παύουν ποτέ να ανησυχούν. Δεν μπορεί ένας μοναχός να μην ανησυχεί, διότι είμαι στο Σινά από τη δεκαετία του ’80. Αν συγκρίνω τα τότε με τα τώρα είναι μεγάλες οι αλλαγές. Μας ανησυχούν όλους, αλλά ελπίζομε και στις δύο πολιτείες.
Πάντα η Μονή του Σινά, ακολουθώντας το παράδειγμα της πρωτοχριστιανικής Εκκλησίας, συνυπάρχει εν διαλόγω με τις κατά καιρούς κρατούσες πολιτικές συνθήκες, χωρίς να καταφεύγει στην αναρχία. Αναμφισβήτητα, όμως, όταν κινδυνεύει η πίστη, τότε πειθαρχεί στον Θεό παρά στους ανθρώπους. Η Ορθόδοξος Εκκλησία μέσα στην Ιστορία ακολουθεί την αρχή της συναλληλίας, δηλαδή τη συνύπαρξη με τον διάλογο. Αυτό έκανε και η Μονή όχι εδώ και 1.500 χρόνια από τότε που κτίστηκε, αλλά εδώ και τουλάχιστον 1.750 χρόνια από το τέλος του 2ου αιώνος που υπάρχει η παρουσία της εδώ.
Έχει την εμπειρία η Μονή από την ιστορία της να μπορεί να συνδιαλέγεται, να υπομένει, να ανέχεται, να σέβεται τη διαφορετικότητα των ανθρώπων με τους οποίους οφείλει να συνυπάρχει, όπως συμβαίνει με τους Βεδουίνους εδώ και αιώνες.
Επανέρχομαι στο θέμα αυτό που με ρωτήσατε για την τουριστική ανάπτυξη. Και βέβαια είναι κατανοητό ότι έχουν αλλάξει παντού οι συνθήκες. Ας πάρουμε παράδειγμα πώς ήταν τα νησιά του Αιγαίου το πάλαι ποτέ. Θυμάμαι στα παιδικά μου χρόνια οι γονείς μου μάς οδήγησαν σε κάποιο νησί για να παραθερίσουμε ένα μήνα.
Το θυμάμαι πώς ήταν τότε και πώς είναι τώρα. Τώρα οι άνθρωποι έχουν τα μέσα να μετακινούνται συνεχώς για να γνωρίσουν ξένες χώρες, να διασκεδάσουν, να ξεκουραστούν, αλλά και να προσκυνήσουν ιερούς τόπους. Παλαιότερα με τα μέσα που υπήρχαν όλα αυτά δεν ήταν εύκολα ούτε προσιτά για πολλούς.
Κατανοούμε ότι και ο θεοβάδιστος αυτός τόπος μας δεν μπορεί να μείνει ανεπηρέαστος και εμείς δεν θα πρέπει να είμαστε άνθρωποι των άκρων. Επίσης άλλο είναι τί ευχόμεθα και τί θα θέλαμε και άλλο ποια είναι η πραγματικότητα.
Από εκεί και πέρα ελπίζουμε στη συνεργασία και στον διάλογο με την εδώ πολιτεία, με την οποία από αιώνες το ελληνικό γένος έχει μακρινή φιλία. Ακόμη από την εποχή των Φαραώ, πόσο μάλλον από τους Αλεξανδρινούς χρόνους, αλλά και στην παρούσα ιστορική φάση, παρά τις δυσκολίες.
Ομοίως προσβλέπουμε και στη συνεργασία με την ελληνική πολιτεία, διότι η Μονή είναι ελληνορθόδοξος και οι αδελφοί που την κρατούν ζωντανή έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα ή σπανιότερα στην Αίγυπτο, αλλά από Έλληνες γονείς.
Το πολύ ευχάριστο είναι ότι η συνεργασία μεταξύ των δύο κρατών, απ’ όσα γνωρίζουμε, είναι φιλική, γεγονός που μας δίνει ελπίδες ότι πολλά θέματα, αν δεν ξεπεραστούν δια της νομικής οδού, ίσως να ξεπεραστούν- και το ευχόμεθα- δια της πολιτικής οδού».
– Ποιες είναι οι σχέσεις σας με την Ελληνική Κυβέρνηση;
«Κοιτάξτε, πρέπει να σας ομολογήσω το παράδοξο. Εγώ τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα από το 2021 εν μέσω της πανδημίας ήμουν Δικαίος εδώ στη Μονή, από την οποία και αναχώρησα όλως εκτάκτως με οξύ θέμα υγείας, αλλεργικής φύσεως αναπνευστικού.
Πέρασα πολύ δύσκολα τον πρώτο καιρό. Τώρα είμαι σε πολύ καλύτερη κατάσταση, διότι ακολουθώ μία μακροχρόνια θεραπεία που έχει αποδώσει. Αυτό με υποχρέωσε να εφησυχάζω στο μετόχιο του Σινά στα Μέγαρα, το οποίο εξαιτίας μου δωρήθηκε στη Μονή και η αναξιότητά μου το ανακαίνισε.
Βεβαίως παρακολουθούσα τα τριάμισι αυτά χρόνια την εδώ κατάσταση. Δεν είχα, όμως, ιδιαίτερες επαφές και σχέσεις με εκκλησιαστικούς και πολιτικούς κύκλους λόγω των αντιλήψεων με τις οποίες γαλουχήθηκα.
Τον τελευταίο, όμως, καιρό δεν αναζήτησα αλλά με αναζήτησαν σεβαστά πρόσωπα από διαφόρους κύκλους και κυρίως οι πατέρες της Μονής. Έτσι αναπτύχθηκε μία πολύ θερμή σχέση με τους εκκλησιαστικούς και τους πολιτικούς παράγοντες. Στο σημείο αυτό εκφράζω τις θερμές ευχαριστίες μου για το ενδιαφέρον τους όχι τόσο για το πρόσωπό μου, όσο για την εξομάλυνση της πορείας της Μονής.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι όλες αυτές οι πρωτοβουλίες έχουν αγαθές προθέσεις. Για όσα θα ακολουθήσουν δεν αναμένουμε θεαματικές ανατροπές. Βεβαίως γίνονται και θαύματα. Ένα από αυτά με τις πρεσβείες της Αγίας Αικατερίνης ήταν και η ειρήνευση, η ενότητα και η επαναφορά στην κανονική λειτουργία της σιναϊτικής αδελφότητας».
– Αυτό λέτε ότι είναι Θαύμα;
«Ναι βέβαια!
Λοιπόν, και αυτή η γνωριμία και η στήριξη απ’ όλους αυτούς τους παράγοντες αλλά κυρίως από τους πατέρες της Μονής είναι θέμα του τελευταίου μηνός, των τελευταίων 25 ημερών.
Και οπότε ναι, ομολογώ ότι, ένα θαύμα και εγώ έπρεπε να μπω σε αυτόν τον «χρηστό ζυγό του Κυρίου» και υπάρχει αυτή η συνέργεια, αυτό είναι ένα θαύμα. Ελπίζω -και αυτό με κρατάει στα πόδια μου όρθιο μαζί με τη χάρη του Θεού και τις πρεσβείες της Αγίας- ότι, το μεγάλο θαύμα θα είναι να συνεχίζει η αδελφότητα να δίνει τη μαρτυρία της ορθόδοξης πίστης στον κόσμο και της αποστολής των μοναχών.
Όπως έλεγε ο Αγιος Ιωάννης ο Σιναίτης «Φως μοναχοίς άγγελοι και Φως κοσμικοίς μοναχοί»… Αυτό σημαίνει ότι οι μοναχοί θα πρέπει να είναι πρόσωπα που ενώνουν τον κόσμο και να βρίσκουν διεξόδους στα μεγάλα προβλήματα.
– Τι μήνυμα θα στέλνατε στους χριστιανούς, γιατί το Μοναστήρι είναι εμβληματικό για όλη τη Χριστιανοσύνη και όχι μόνο για τους ορθοδόξους;
«Θέλω να γνωρίζετε και εσείς και οι αναγνώστες σας ότι από τις άλλες ερήμους της Αιγύπτου που ανέδειξαν μεγάλες μορφές μοναχών και ασκητών, όπως η Θηβαΐδα και η Νιτρία, το Γεροντικό του Σινά λέγει ότι η έρημος του Σινά έχει σε όλες τις εποχές μετά βεβαιότητος τα περισσότερα δαιμόνια.
Πιθανώς, όταν έχουμε κάτι πολύ καλό, υπάρχει και έκρηξη από την αντικείμενη πλευρά. Πολλοί άγιοι αναδείχτηκαν εδώ που πότισαν τον τόπο αυτό με πολλά δάκρυα και αίμα, γι αυτό και ο πόλεμος είναι πολύς. Μέσα στο σκευοφυλάκιο της Μονής δεσπόζει η εικόνα του μεγάλου ασκητή Αγίου Ιωάννου συγγραφέως της Κλίμακος.
Στο έργο του αυτό παρομοιάζει την πνευματική ζωή σαν μία σκάλα από τη γη προς τα ουράνια, όπου περιμένει ο Χριστός. Εκεί αρχίζουν να ανεβαίνουν πολλοί μοναχοί και άλλοι. Δεξιά και αριστερά συμβολικά δαίμονες ρίχνουν τόξα. Κάποιοι ανεβαίνουν ανενόχλητοι.
Κάποιοι τοξεύονται και πέφτουν και όσο σε πιο ψηλό σκαλί ευρίσκονται τόσο η πτώση είναι μεγαλύτερη. Αυτό δείχνει ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία γνωρίζει την πραγματικότητα και τον αγώνα των ανθρώπων. Γνωρίζει ότι τα μέλη της υπόκεινται στα πάθη που οφείλονται στη θνητή τους φύση και ότι οι ασκούμενοι στην αγιότητα δεν είναι αλάνθαστοι.
Σε όλες τις περιπτώσεις το κάλεσμα είναι η μετάνοια και η προσφυγή στο έλεος του αγαπώντος Χριστού.
Μαζί με αυτό το μήνυμα θέλω και πάλι να ζητήσω συγγνώμη από όλο τον κόσμο για τον ενδεχόμενο σκανδαλισμό, που ερμηνεύεται με την εικόνα της κλίμακος.
Τα τόξα του πονηρού που εκφράζονται με διάφορες μορφές πειρασμών ή ποικίλων περιστάσεων έχουν ως προσφιλέστατο στόχο τους μοναχούς στην ερημία τους. Αυτά ποτέ δεν έλειψαν. Υπάρχουν και άλλες δύσκολες περιόδοι στην ιστορία της Μονής. Και τον 19ο αιώνα, τη δεκαετία 1860 -1870, στην ιστορία του Σινά υπήρξε κάτι περίπου ανάλογο. Ξεπεράστηκε όμως.
Το μήνυμα είναι ότι ζητούμε συγγνώμη και προσευχόμεθα να «αναστηλωθεί», αν μπορούμε να πούμε, το φρόνημα των ανθρώπων που κλονίστηκαν. Τους παρακαλούμε να μην απογοητεύονται από τις πρόσφατες συμπεριφορές, αλλά να εύχονται για όλους εμάς.
Και να είναι βέβαιοι ότι η Αγία Αικατερίνη δεν θα αφήσει τον τόπο της, για να παραμείνει φάρος της ορθοδόξου πίστεως αλλά και να αναπαύει τους πάντες, ομοδόξους, ετεροδόξους, αλλοδόξους. Η θύρα της είναι ανοιχτή για τους τους πάντες, είτε είναι προσκυνητές του θεοβάδιστου όρους είτε θαυμαστές των ιστορικών της κειμηλίων.
Ας μην ξεχνούμε ότι οι Χριστιανοί ζήσαμε δύο χιλιάδες χρόνια σε μεγάλες αυτοκρατορίες και ποικίλα πολιτικά σχήματα, διωγμούς, κατατρεγμούς και περιόδους αγαστής συναλληλίας».
Προηγουμένως η ΕΟΔ έγραψε για την επικείμενη επίσκεψη του Νέου Ηγουμένου στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.
