Σερβίας Πορφύριος: «Ας μην υπάρξει ποτέ μίσος μεταξύ μας, ας μη βασιλεύσει βία στις ψυχές μας»
Μόνο μέσα στην Εκκλησία μπορούμε να συναντήσουμε τον Θεό, να Τον γνωρίσουμε, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, αλλά και ολόκληρο τον κόσμο ως δώρο του Θεού.
«Να μας αξιώσει ο Θεός να μην υπάρξει ποτέ μίσος μεταξύ μας, να μη βασιλεύσει η βία στις ψυχές μας και ανάμεσά μας, και να μη βλέπουμε ποτέ ο ένας τον άλλο ως εχθρό», τόνισε ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Σερβίας κ. Πορφύριος το βράδυ της 4ης Μαρτίου 2025, κατά τη διάρκεια της ακολουθίας του Κανόνα του Αγίου Ανδρέα της Κρήτης στον Ιερό Ναό του Αγίου Σάββα στο Βράτσαρ, τη δεύτερη ημέρα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Μιλώντας για την ουσία και το νόημα της πίστης μας, που είναι η πορεία προς τη Βασιλεία των Ουρανών μέσω της πίστης, του πνευματικού αγώνα, της προσευχής, της μετάνοιας, της αγάπης και της χάρης του Θεού, ο Πατριάρχης επισήμανε: «Η ουσία της ίδιας της νηστείας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι αυτή στην οποία μας καλεί τόσο ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος όσο και ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός: η μετάνοια. Φυσικά, για εμάς, που έχουμε πίστη και εμπιστοσύνη στον Κύριο, η μετάνοια είναι χαρά, γιατί αποτελεί πνευματική κάθαρση, εσωτερικό μετασχηματισμό. Είναι μια συνάντηση με τον ίδιο μας τον εαυτό ενώπιον του Θεού, όπου έχουμε την καλύτερη δυνατή ευκαιρία να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας, όσα πράξαμε λανθασμένα, αλλά και εκείνα που έπρεπε να κάνουμε και δεν τα κάναμε. Βλέποντας τον εαυτό μας μέσα στον ίδιο τον Κύριο, σαν σε καθρέφτη, αναγνωρίζουμε τις αποτυχίες μας, αλλά και τις ελλείψεις μας, και με τη χάρη του Θεού αποκτούμε τη δύναμη και την ουσιαστική κατανόηση της πορείας που πρέπει να ακολουθήσουμε, ακριβώς όπως περιγράφεται στην παραβολή του Ασώτου Υιού.
Ο άσωτος και αποξενωμένος από τον πατέρα του γιος, αποξενωμένος από τους οικείους του και από τον ίδιο του τον εαυτό, συνειδητοποιώντας πως είχε πάρει λάθος δρόμο, επειδή διατηρούσε μέσα του την εικόνα του πατέρα που είναι αγάπη, μπόρεσε να επιστρέψει στο πατρικό σπίτι. Έτσι κι εμείς, μέσα από τη μετάνοια, επιθυμούμε να γίνουμε διαφορετικοί από ό,τι είμαστε, να εναρμονιστούμε με το θέλημα του Θεού μέσα μας, να γίνουμε καλύτεροι, αν και γνωρίζουμε πως αυτό δεν μπορούμε να το επιτύχουμε με τις δικές μας δυνάμεις. Γι’ αυτό προσευχόμαστε στον Κύριο να το πράξει Αυτός για εμάς, να μας επαναφέρει στον Εαυτό Του».
Ο Πατριάρχης τόνισε ιδιαίτερα τη σημασία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής ως περιόδου ανοίγματος της καρδιάς μας προς τον Κύριο αλλά και προς τους συνανθρώπους μας:
«Αντιμετωπίζουμε πολλές αντιθέσεις, παρεξηγήσεις, βαθιές διαιρέσεις και συγκρούσεις μεταξύ μας. Χωρίς έναν αληθινό εσωτερικό μετασχηματισμό και χωρίς μετάνοια, δύσκολα μπορούμε να ξεπεράσουμε αυτές τις δυσκολίες. Κι όμως, αυτό δεν είναι φυσικό, δεν είναι φυσιολογικό, δεν είναι σύμφωνο με το θέλημα του Θεού. Ο Θεός θέλει να κατανοούμε ο ένας τον άλλο, να έχουμε χώρο στην καρδιά μας για τον συνάνθρωπο, όσο διαφορετικός κι αν είναι. Ο Θεός θέλει να επικοινωνούμε μεταξύ μας, να συνομιλούμε – και αυτό είναι κάτι που τονίζουμε συνεχώς», υπογράμμισε ο Πατριάρχης Πορφύριος και κατέληξε:
«Να επιτρέψει ο Κύριος αυτή η περίοδος της νηστείας να είναι ένας δρόμος προς την ειρήνη, την αλληλοκατανόηση, την αγάπη, την τήρηση της θεϊκής εντολής της αγάπης, η οποία δεν μας καλεί μόνο να αγαπάμε ο ένας τον άλλον, αλλά ακόμη και τους εχθρούς μας. Αν απομακρυνθούμε από τον λόγο του Θεού, όχι μόνο ακολουθούμε λάθος δρόμο, αλλά ίσως φτάσουμε στο σημείο να θεωρούμε ότι πρέπει να μισούμε τον πλησίον μας και να αγωνιζόμαστε εναντίον του, κάτι που ο Θεός να μην επιτρέψει. Αυτό αποτελεί διαστρέβλωση του Ευαγγελίου του Χριστού, αλλοίωσή του, αλλά και εισαγωγή ενός βαθύτατου διχασμού στις ψυχές μας, που μας καθιστά ανίκανους να αναγνωρίσουμε την αγάπη του Θεού και, κατά συνέπεια, την εντολή Του για την αγάπη.
Να μας αξιώσει ο Θεός να μην υπάρξει ποτέ μίσος μεταξύ μας, να μη βασιλεύσει η βία στις ψυχές μας και ανάμεσά μας, και να μη βλέπουμε ποτέ ο ένας τον άλλο ως εχθρό, αλλά ως μέλος του ίδιου Σώματος του Χριστού, που είναι η Εκκλησία. Μόνο μέσα στην Εκκλησία μπορούμε να συναντήσουμε τον Θεό, να Τον γνωρίσουμε, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, αλλά και ολόκληρο τον κόσμο ως δώρο του Θεού και τον πλησίον μας ως τον δικό μας παράδεισο. Με τη μετάνοια και τον μετασχηματισμό, αυτό είναι το τριπλό και πολλαπλό δώρο του Θεού και, ταυτόχρονα, η πραγματοποίηση του σκοπού και της αποστολής της ζωής μας.
Να είστε ευλογημένοι και είθε η έναρξη αυτής της νηστείας να είναι πραγματικά ένας δρόμος προς τη νίκη κατά του διαβόλου, της αμαρτίας και του θανάτου, ένας δρόμος προς τον Αναστημένο Χριστό και τη Βασιλεία Του. Αμήν».
