Ένόψει επικείμενης έκτρωσης
Απόσπασμα από το βιβλίο του πατρός Αρσενίου Κωτσόπουλου "Πληγωμένς Σχέσεις. Ένθεες Συνθέσεις". Ξέρεις πόσοι άνθρωποι χαντακώνουν τη γενιά τους σχεδιάζοντας πόσα παιδιά νά κάνουν;
Απόγευμα, μετά τη δύση τού ήλιου, ήρθε ταραγμένη και κλαίουσα, στό ίδρυμα τής ενορίας μας. ’Ήθελε νά κουβεντιάσουμε. Οι γονείς της την πίεζαν νά κάνει έκτρωση· είχαν κλείσει και συνάντησή με τόν γιατρό. Ό φίλος της, πού τής έκανε τη «ζημιά», την εγκατέλειψε εκβιάζοντάς την: «’Άν θές νά είσαι μαζί μου, νά ρίξεις τό παιδί».
Προσπάθησα νά την καθησυχάσω. Τής είπα περίπου τά εξής: «Παιδί μου, τίς θετικές ή αρνητικές συνέπειες οποιασδήποτε πράξης σου, θά τίς υποστείς πρωτίστως εσύ. Κανείς άλλος. Μη βιάζεσαι νά πάρεις πρωτοβουλία γιά ένα τόσο μείζονος σημασίας ζήτημα· Είναι θέμα ζωής, μίας νέας ζωής. Δώσε λίγο χώρο και χρόνο μέ τήν προσευχή σου στόν Θεό νά παρέμβει· ’Εκείνος θά δείξει κάποιο σημάδι. ’Άν σεβαστείς τη νέα ζωή πού έχεις μέσα σου και κάνεις μία θυσίας γι’ αυτή, κινηθείς δηλαδή ανιδιοτελώς, δίνεις δικαίωμα στον Θεό νά ενεργήσει. Δεν ξέρεις. ’Άν δεν αντέχεις νά φέρεις το παιδί στόν κόσμο, δεν είναι δύσκολο γιά τον Θεό να φέρει μία αιμορραγία και νά σού πάρει τό έμβρυο. Γιατί νά έχεις εσύ τύψεις και ένοχες σέ ολη σου τή ζωή από τή σκληρή επιλογή τής αφαίρεσης μίας άλλης ζωής. Έτσι κι αλλιώς έχεις περιθώριο μπροστά σου.
Επίσης, γνωρίζεις το ρητό πού λέει “τό μή χείρον βέλτιστον”, μεταξύ δυό κακών δηλαδή διαλέγουμε τό μικρότερο. Είναι προτιμότερο επομένως νά γεννήσεις τό παιδί και νά τό δώσεις γιά υιοθέτηση, παρά νά τό σκοτώσεις. Τά παλαιότερα χρόνια, οί γιαγιάδες μας κρατούσαν όσα παιδιά τούς έδινε ό Θεός. Παρότι ζούσαν σέ πολύ πτωχότερες εποχές, ήταν πολύτεκνες. ’Εξαντλούσαν τίς ανθρώπινες προσπάθειές τους· γεννούσαν τά παιδιά τους, τά μεγάλωναν μέ πολύ κόπο και θυσίες και ύστερα τά εμπιστεύονταν στό έλεος τού Θεού, αφήνοντάς τα νά φύγουν μετανάστες, μακριά από τίς οικογενειακές τους εστίες. Είναι σάν νά έλεγαν στόν Θεό: “Θεέ μας, εμείς ό,τι μπορούσαμε κάναμε γιά τά παιδιά μας· τώρα ανάλαβε ’Εσύ”. Και ουσιαστικά τά “πέταγαν” στήν εξορία· στήν Αυστραλία, στήν Αμερική, σέ μακρινές πόλεις. Κι ό Θεός προστάτευε αύτά τά παιδιά και τά εύλόγησε. Ό π. Παΐσιος έλεγε ότι εκεί πού σταματούν οι ανθρώπινες δυνάμεις αρχίζουν οι θεϊκές. ’Ήταν «υποχρεωμένος» ο Θεός νά προστατέψει αυτά τά παιδιά, διότι οί γονείς είχαν εξαντλήσει τίς ανθρώπινες δυνατότητές τους και πονούσαν πολύ γι’ αυτά.
Για παράδειγμα, ή γιαγιά μου που σεβάστηκε τα παιδιά της, παρότι τά μεγάλωσε ασκητικά, δίχως σύζυγο, καυχιόταν έπειτα γιά τά εικοσιτρία εγγόνια της και τά τριανταπέντε δισέγγονά της. Άν έκανε τα θελήματά της και στηριζόταν μόνο στις δυνάμεις της, θα μπορούσε νά κρατήσει ένα ή δυό παιδιά από τα επτά και νά καταστρέψει ή ίδια τό σόι της. Ο λογισμός μας θέλει τό βόλεμά μας, δηλαδή τήν καταστροφή μας.
Παιδί μου, μόνοι μας καταστρέφουμε τή ζωή μας και –μέ τίς εγωιστικές μας πρωτοβουλίες και δειλίες μας– δέν αφήνουμε τόν Θεό νά μάς ευλογήσει και να μάς πλουτίσει. Χρειάζεται τόλμη όταν πρόκειται να βοηθήσουμε ανιδιοτελώς έναν άνθρωπο. Τότε δεν πρόκειται νά χάσουμε. Ή θυσιαστική αγάπη πάντοτε καρποφορεί. ’Εγώ, παιδί μου, όσες φορές δεν περιφρόνησα αυτούς πού ό Θεός έφερε κοντά μου, είτε αυτοί ήταν περιθωριακοί είτε διεφθαρμένοι είτε καθυστερημένοι, και δούλεψα ουσιαστικά μαζί τους, είδα φοβερούς καρπούς.
Στό Γεροντικό αναφέρεται ή ιστορία ενός γέροντα πού έφυγε από τήν έρημο και πήγε στην Αλεξάνδρεια νά λυτρώσει από τή διαφθορά μια κοπέλα. Τόλμησε νά πάει σέ κακόφημες περιοχές, να χτυπήσει πόρτες, νά προσπαθήσει τόν ακόλαστο, έως ότου τη βρήκε. Αυτή συγκλονίστηκε μέ τήν παρουσία του –τον ήξερε από παλιά, διότι κι αυτή ασκήτευε κάποτε– και, μετανιωμένη, έφυγε μαζί του· πέθανε στην έρημο, περπατώντας πρός τό μοναστήρι. 'Αγίασε. Είναι ή αγία Ταϊσία πόρνη. Ό γέροντας πέτυχε διότι παρακινήθηκε από ανιδιοτελή αγάπη.
Θα σου πω μέ συντομία πέντε ακόμη περιστατικά που σχετίζονται με την έκτρωση.
1) Ξέρεις πόσοι άνθρωποι χαντακώνουν τη γενιά τους σχεδιάζοντας πόσα παιδιά νά κάνουν; Μάλιστα πολλοί χρησιμοποιούν ανεπιθύμητες μεθόδους (αντισυλληπτικά, εκτρώσεις) προκειμένου νά προγραμματίσουν τόν αριθμό των παιδιών τους. Χαρακτηριστικό είναι τό παράδειγμα ενός χοντρέμπορα, ό οποίος κορόιδευε έναν πατέρα πού είχε τρία παιδιά. Εκείνος είχε μόνο ένα. Τού σκοτώθηκε είκοσι χρόνων και κόντεψε νά τρελαθεί.
2) Κάποτε, ήρθε μία γυναίκα νά εξομολογηθεί· μου είπε: «Πάτερ, δυό παιδιά σκότωσα, δυό μου σκοτώνει ό Θεός. Έχουν μπλέξει μέ ναρκωτικά. Ζητώ από τόν Θεό νά τά πάρει. Μέ κλειδώνουν έξω από τό σπίτι διότι μου ζητούν χρήματα πού δέν έχω. Αν είχα άλλα δύο παιδιά, ίσως νά υπήρχαν δυό πόρτες ανοιχτές στη ζωή μου».
3) Άλλη γυναίκα πάλι έκανε έκτρωση σέ νεαρή ηλικία. Δεν είχε άλλο παιδί. Ο γιατρός της έξυσε τη μήτρα κατά την επέμβαση. Ή μήτρα έμεινε άγονη, όπως η σκληρή γη, πού δύσκολα μετά μπορεί νά φυτρώσει ό σπόρος. Αργότερα, όταν ήθελε να κάνει παιδί δέν μπορούσε. Κόντευε νά τρελαθεί.
4) Ρουμάνος θεοφόρος γέροντας είδε σε όραμα τήν κρίση του Τσαουσέσκου. Οι άγγελοι ζύγισαν τις πράξεις του και δέν έβρισκαν νά έχει κάνει κάτι καλό. Ή πλάστιγγα έγερνε πρός τίς αμαρτίες. Ξαφνικά, ενώ όλα έδειχναν πώς ή ψυχή του θά βάδιζε κόλαση, ή πλάστιγγα γύρισε απότομα πρός τήν πλευρά των αρετών. Τότε ακούστηκαν πολλές φωνές που έλεγαν: «Μήν τόν καταδικάσετε. Αυτός μάς έσωσε τη ζωή». Τί είχε συμβεί; Ο Τσαουσέσκου, παρότι είχε διαπράξει φοβερά εγκλήματα στόν τόπο του, είχε θεσπίσει νόμο κατά τών εκτρώσεων. Όποια γυναίκα έκανε έκτρωση, τιμωρούνταν μέ 25 χρόνια κάθειρξη. Όλες αυτές οί ψυχές γλίτωσαν τόν βέβαιο θάνατο εξαιτίας αυτού τού νόμου κι έγιναν μάρτυρες υπεράσπισης τού Τσαουσέσκου.
5) Ό π. Παΐσιος διηγείτο ένα όραμα πού τόν τάραξε: ’Έξω από έναν ολάνθιστο κήπο έβλεπε πολλές “μαντρωμένες” ψυχές νά ταλαιπωρούνται, να φωνάζουν, νά κλαίνε, νά αγωνιούν. Ήταν έμβρυα δολοφονημένα. Μάλιστα, συμβούλευε τους προσκυνητές νά γνωστοποιούν στόν κόσμο πώς «η επιστήμη έχει αποφανθεί ότι τό 95% από τίς γυναίκες που έχουν στό παθητικό τους μία έκτρωση προσβάλλονται από καρκίνο στή μήτρα, στίς σάλπιγγες, στις ωοθήκες, στο μαστό κλπ., γιατί ό οργασμός, όταν ή γυναίκα συλλάβει, είναι έτσι ρυθμισμένος, ώστε να διεγείρεται όλος σέ μία ετοιμασία γιά νά αναπτυχθεί τό βρέφος· γιά παράδειγμα, οι μαστοί προετοιμάζονται νά παράγουν τό μητρικό γάλα, οί ορμόνες αλλάζουν και ούτω καθεξής. Όταν λοιπόν μία γυναίκα κάνει έκτρωση, σταματά εντελώς απότομα όλες αύτές τίς διεργασίες τού οργανισμού και επέρχονται οί φυσιολογικές αρνητικές επιπτώσεις, όπως τού καρκίνου. Νά εξηγούν, λοιπόν, οί γιατροί λεπτομερώς τό τί συμβαίνει και τίς επιπτώσεις του» (βλ. Ιερομόναχος Χριστόδουλος Αγιορείτης, Σκεύος Εκλογής, Ί. Μ. «Παναγία ή Φοβερά Προστασία», 2000).
Τέλος, ένας άλλος μεγάλος άγιος, ό π. Φιλόθεος Ζερβάκος, έλεγε πώς είναι προτιμότερο νά γεννήσεις ένα παιδί, νά τό βαπτίσεις και μετά νά τό σκοτώσεις, παρά νά φύγει αβάπτιστο.
Η κουβέντα μέ τήν κοπέλα έκλεισε. Είμαι βέβαιος πώς όταν μέ τήν προσευχή μας, τήν αγωνία μας, τήν υπακοή μας, την υπομονή μας δέν κάνουμε βιαστικές κινήσεις, δίνουμε περιθώριο στό Άγιο Πνεύμα νά κάνει τα καλύτερα γιά μάς. Τελικά, ή πρόβλεψή μου βγήκε αληθινή. Ή κοπέλα υστέρα από δυο μήνες απέβαλε το έμβρυο. Δεν μπόρεσε νά τό κρατήσει ό οργανισμός της. Η υπακοή τήν έσωσε. Και έτσι, ούτε φόνο έκανε αλλά και απαλλάχτηκε από τήν ανεπιθύμητη κυοφορία. Ό πατέρας της δέ, την επομένη της συνομιλίας μου μέ τήν κόρη του, είδε σε όνειρο ένα γιατρό νά του λέει: «Δέν μπορώ νά ρίξω το παιδί». Το γεγονός αυτό συνέβαλε σημαντικά στό νά αλλάξει διάθεση απέναντι στην αρχικά ανεπιθύμητη κύηση.
’Άς αφήσουμε, λοιπόν, τήν τριαδική χάρη να κατευθύνει τή ζωή μας. Οι εγωιστικές κινήσεις χαντακώνουν τήν πορεία μας, μάς στερούν ευλογιών και μάς φράζουν τό δρόμο γιά επιτυχίες στή ζωή. Είναι μεγάλο πράγμα νά αγωνίζεσαι, σεβόμενος κάθε έμψυχο κι άψυχο ον, και συγχρόνως νά αφουγκράζεσαι τα μηνύματα πού σου στέλνει ό Θεός μέσα από τούς ανθρώπους ή τά γεγονότα.
