Αντιφατικά Μηνύματα για τη Μονή Σινά: Όταν οι Πολιτικές Σκοπιμότητες παραποιούν την Πραγματικότητα

Η Μονή Σινά αντιμέτωπη με δικαστικές αποφάσεις και τουριστικά σχέδια που απειλούν τον χαρακτήρα της.
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου στη ΔΕΘ, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης εξέφρασε την πεποίθηση ότι το ζήτημα της Μονής Σινά βαίνει προς οριστική λύση. Δήλωσε ότι οι διαδικασίες για τη διαδοχή του Αρχιεπισκόπου βρίσκονται σε εξέλιξη με τη βούλησή του, ενώ παράλληλα τόνισε ότι η συμφωνία που αναμένεται να υπογραφεί από τον νέο Αρχιεπίσκοπο θα κλείσει οριστικά το κεφάλαιο του προβλήματος. Επιπλέον, υπογράμμισε τη στρατηγική σχέση Ελλάδας–Αιγύπτου, την οποία χαρακτήρισε βασικό στοιχείο για την ομαλή διευθέτηση του ζητήματος.
Ωστόσο, όπως σας ενημερώσαμε μέσα από το ρεπορτάζ του BBC, η πραγματικότητα απέχει πολύ από αυτή την εικόνα, καθώς το Όρος Σινά, ιερός τόπος για Χριστιανούς, Μουσουλμάνους και Εβραίους, βρίσκεται στο επίκεντρο ενός φιλόδοξου τουριστικού σχεδίου με πολυτελή ξενοδοχεία, βίλες, εμπορικά κέντρα και τελεφερίκ. Παρά το γεγονός ότι η Μονή Αγίας Αικατερίνης δεν πρόκειται να κλείσει χάρη στην πίεση της Ελλάδας, η έκταση και ο χαρακτήρας της περιοχής αλλάζουν δραστικά.
Ταυτόχρονα, η τοπική φυλή των Βεδουίνων έχει υποστεί εκτοπισμό, καθώς σπίτια και οικολογικά καταλύματα κατεδαφίστηκαν χωρίς αποζημίωση, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις αναγκάστηκαν να μεταφέρουν ακόμη και νεκρούς για χάρη νέου χώρου στάθμευσης. Επιπλέον, ένας Βρετανός ταξιδιωτικός συγγραφέας εξέφρασε πως δεν πρόκειται για ανάπτυξη που ζητήθηκε ή αναγνωρίστηκε από τη φυλή, αλλά για επιβολή «από τα πάνω» υπέρ ξένων συμφερόντων.
Παράλληλα, το Μάιο, το Αιγυπτιακό Δικαστήριο αποφάσισε ότι η Μονή Σινά βρίσκεται σε κρατική γη και έχει μόνο δικαίωμα χρήσης, όχι ιδιοκτησίας, ενώ ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος II μίλησε για «κατάσχεση» και «σοβαρό πλήγμα στον πνευματικό φάρο της Ορθοδοξίας», και ο Αρχιεπίσκοπος Σινά Δαμιανός χαρακτήρισε την απόφαση «ντροπή». Επιπλέον, η UNESCO μαζί με άλλους φορείς κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς αν δεν υπάρξει προστασία, το Σινά μπορεί να χάσει για πάντα τον ιστορικό και πνευματικό του χαρακτήρα. Παρά τις κοινές δηλώσεις Ελλάδας–Αιγύπτου για την προστασία της ταυτότητας της Μονής, μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ολοκληρωμένη συμφωνία που να διασφαλίζει την ιδιοκτησία ή την αυτονομία της.
Συνολικά, η αισιοδοξία που εξέφρασε ο πρωθυπουργός αμφισβητείται έντονα από τα δεδομένα, διότι αν και η Ελλάδα ασκεί διπλωματική πίεση για τη διατήρηση της λειτουργίας της Μονής, το μέλλον της ιδιοκτησίας της, της πνευματικής της ανεξαρτησίας και του περιβάλλοντός της παραμένει επισφαλές. Επιπλέον, η μετατροπή του Όρους Σινά σε τουριστικό θέρετρο δεν συνάδει με την πνευματική του αξία και την αποστολή της Μονής και, για την Εκκλησία, η προστασία αυτού του ιερού τόπου σημαίνει όχι μόνο τη διασφάλιση των θρησκευτικών λειτουργιών, αλλά κυρίως την εσωτερική συνοχή και την ακεραιότητα του τόπου λατρείας και της τοπικής κοινότητας.
Το ζήτημα της Μονής Σινά δεν αφορά μόνο μια διπλωματική εκκρεμότητα μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου· αφορά την ίδια την καρδιά της Ορθοδοξίας και την πνευματική κληρονομιά της παγκόσμιας κοινότητας. Δε χωρούν πολιτικές σκοπιμότητες για εσωτερική κατανάλωση. Χρειάζεται εγρήγορση, σοβαρότητα και συντονισμένη δράση, ώστε το Όρος Σινά να μην καταντήσει απλώς ένας ακόμη τουριστικός προορισμός, αλλά να διατηρήσει τον ιερό χαρακτήρα του ως φάρος πίστης και προσευχής για τις επόμενες γενιές.