Παιδιά και μοντέρνα μουσική. Καθημερινές εκρήξεις θυμού σε έξαρση
Τα είδη μουσικής που επηρεάζουν αρνητικά τα παιδιά. Τι κάνουν οι γονείς γι'αυτό το τεράστιο πρόβλημα?
Η μουσική έχει πάντοτε σημαντική επίδραση στην ψυχή του ανθρώπου και αυτό γίνεται ακόμη πιο έντονο στα παιδιά, τα οποία είναι πιο ευαίσθητα σε ερεθίσματα που δεν μπορούν ακόμη να κατανοήσουν ή να διαχειριστούν.
Πολλές φορές η «λάθος» μουσική, δηλαδή η υπερβολικά δυνατή, επιθετική, άναρχη ή με στίχους που μεταφέρουν ένταση, σύγκρουση ή αρνητισμό, μπορεί να προκαλέσει στα παιδιά εκνευρισμό, αναστάτωση και θυμό. Αυτό δεν συμβαίνει τυχαία. Η παιδική ψυχή αντιδρά άμεσα σε ρυθμούς και δονήσεις, γιατί δεν διαθέτει ακόμα πλήρη μηχανισμό αυτορρύθμισης.
Σύμφωνα με την παράδοση της Εκκλησίας, η μουσική θεωρείται μέσο που είτε εξυψώνει είτε ταράζει τον άνθρωπο. Η βυζαντινή υμνολογία, για παράδειγμα, χρησιμοποιεί ήρεμους, ισορροπημένους ήχους ακριβώς επειδή στόχος της είναι να καλλιεργήσει γαλήνη, διάθεση προσευχής και πνευματική ανάταση, στοιχεία που μπορούν να λειτουργήσουν ως υπενθύμιση της δύναμης που έχει η μουσική πάνω στην ψυχή. Όταν ένα παιδί εκτίθεται σε μουσικές που είναι «βαριές» για τις αντοχές και τον ψυχισμό του, συχνά εμφανίζει σημάδια υπερδιέγερσης, γίνεται νευρικό, αντιδρά απότομα, θυμώνει χωρίς εμφανή λόγο ή αδυνατεί να ηρεμήσει μετά από ακρόαση.
Aυτά προστάζει η μόδα, οι γονείς? Απόντες!
Οι γονείς παίζουν καθοριστικό ρόλο εδώ, όχι μέσα από απαγορεύσεις, αλλά μέσα από καθοδήγηση. Χρειάζεται να ακούν μαζί με το παιδί, να παρατηρούν πώς αντιδρά, να συζητούν για το περιεχόμενο και τους στίχους και να εξηγούν με απλό τρόπο πώς η μουσική μπορεί να «ανεβάσει» ή να «κατεβάσει» τη διάθεση.
Η Εκκλησία υπενθυμίζει ότι ο άνθρωπος πρέπει να προσέχει τι αφήνει να εισέλθει στην καρδιά του, επομένως οι γονείς μπορούν να αξιοποιήσουν αυτή την αρχή για να διδάξουν στα παιδιά ότι κάποια ακούσματα είναι ωφέλιμα και κάποια όχι. Δεν χρειάζεται να αφαιρεθεί από το παιδί η αγαπημένη του μουσική, αλλά να μπει μέτρο, χρόνος, πλαίσιο, Για παράδειγμα, άλλη μουσική για χαλάρωση, άλλη για παιχνίδι, άλλη για στιγμές έντασης. Όταν οι γονείς δίνουν το παράδειγμα επιλέγοντας ήχους που καλλιεργούν ηρεμία, ισορροπία και θετικότητα, τα παιδιά μαθαίνουν να κάνουν το ίδιο. Η μουσική δεν είναι εχθρός, αλλά εργαλείο. Αν χρησιμοποιηθεί σωστά, μπορεί να διδάξει στα παιδιά πώς να κατανοούν τα συναισθήματά τους και πώς να τα ρυθμίζουν.
Αν χρησιμοποιηθεί άκριτα, μπορεί να γίνει πηγή αναστάτωσης. Γι’ αυτό η προσοχή των γονιών είναι απαραίτητη, ώστε η μουσική να παραμένει μια δημιουργική, ευεργετική και πνευματικά ωφέλιμη εμπειρία για το παιδί.
