Μνήμη του Αγίου Ευφροσύνου του Μάγειρα
Σήμερα η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου Ευφροσύνου, προστάτη των μαγείρων
Ο Άγιος Ευφρόσυνος, του οποίου ο βίος διασώζεται στον Συναξαριστή του αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη, υπήρξε σε όλη του τη ζωή ταπεινός μάγειρας. Δεν είναι γνωστή η ακριβής εποχή που έζησε, ωστόσο η Εκκλησία τον τιμά ως προστάτη των μαγείρων.
Ο Ευφρόσυνος γεννήθηκε από γονείς απλούς χωρικούς και μεγάλωσε χωρίς μόρφωση. Από νεαρή ηλικία αγάπησε τον μοναχικό βίο και εγκατέλειψε το σπίτι του για να ενταχθεί σε κοινόβιο μοναστήρι, όπου και εκάρη μοναχός. Εκεί ανέλαβε διακονία στο μαγειρείο. Λόγω της απλότητάς του, οι υπόλοιποι μοναχοί συχνά τον περιφρονούσαν και τον χλεύαζαν.
Το όραμα του ιερέα
Στο ίδιο μοναστήρι ζούσε κι ένας ευλαβής ιερέας, που με προσευχή παρακαλούσε τον Θεό να του αποκαλύψει τα αγαθά που έχει ετοιμάσει για τους δικαίους. Ένα βράδυ, σε όνειρο, μεταφέρθηκε σε έναν θαυμαστό κήπο γεμάτο δέντρα, άνθη και αγαθά. Εκεί αντίκρισε με έκπληξη τον μάγειρα της μονής, τον Ευφρόσυνο, να χαίρεται τα αγαθά του παραδείσου. Ο διάλογος που ακολούθησε τον συγκλόνισε: ο Ευφρόσυνος τού είπε ότι ήταν φύλακας του κήπου, που προορίζεται για όσους αγαπούν τον Θεό, και μάλιστα του χάρισε τρία μήλα από τα δέντρα του παραδείσου.
Όταν ο ιερέας ξύπνησε από τον ήχο του σήμαντρου για τον Όρθρο, βρήκε δίπλα του τα τρία μήλα που του είχε δώσει ο Ευφρόσυνος στο όραμα. Συγκινημένος, ευχαρίστησε τον Θεό και αναζήτησε τον ταπεινό μάγειρα. Ο Ευφρόσυνος, με δάκρυα ταπείνωσης, ομολόγησε ότι πράγματι βρέθηκε στα αγαθά που ο Κύριος ετοιμάζει για τους δικαίους. Ο ιερέας τότε έδειξε τα μήλα στους μοναχούς, οι οποίοι θαύμασαν και δόξασαν τον Θεό. Όσοι ασθενείς έφαγαν από εκείνα τα μήλα θεραπεύτηκαν. Όμως ο Ευφρόσυνος, για να αποφύγει τη δόξα των ανθρώπων, έφυγε αθόρυβα από το μοναστήρι και δεν ξαναφάνηκε ποτέ.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου Ευφροσύνου στις 11 Σεπτεμβρίου, αναγνωρίζοντας σε αυτόν το πρότυπο της ταπείνωσης και της μυστικής δόξας. Ο Άγιος αποτελεί τον προστάτη των μαγείρων, καθώς η διακονία του στο μαγειρείο έγινε μέσο αγιασμού.
Απολυτίκιο (Ἦχος πλ. α’):
«Ταπεινώσει καρδίας, Πάτερ Ευφρόσυνε, τῷ μαγειρείῳ προσφέρων διακονίαν τὴν σήν, ἐπληρώθης ἀληθῶς Ἁγίου Πνεύματος· ὅθεν ἐγνώρισεν ἡμῖν, τὴν σὴν δόξαν ὁ Θεός, δι’ ἱερέως ὁσίου· ἧς καὶ ἡμᾶς θεοφόρε, μετόχους δεῖξον ταῖς πρεσβείαις σου.»
