Μεσσηνίας Χρυσόστομος: «Η δωρεά οργάνων είναι ύψιστη πράξη αγάπης και ζωής»
Ο Σεβασμιώτατος εξήρε τη γενναία στάση γονέων που χάρισαν ζωή σε συνανθρώπους μας, υπογραμμίζοντας ότι το δικαίωμα στη ζωή καταξιώνεται μέσα από την προσφορά.
Με αφορμή τη δωρεά οργάνων δύο νέων ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους σε δυστύχημα στον ποταμό Άραξο, ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος εξήρε το μεγαλείο της προσφοράς των γονέων τους. Όπως τόνισε, η γενναία απόφασή τους χάρισε ελπίδα και ζωή σε συνανθρώπους μας και αποτελεί φωτεινό παράδειγμα φιλανθρωπίας και αυτοθυσίας.
«Η δωρεά οργάνων δεν είναι μόνο πράξη ευγνωμοσύνης προς τον Θεό και προσφορά αγάπης προς τον πλησίον, αλλά και καταξίωση του ίδιου του δικαιώματος για ζωή. Το σώμα μας γίνεται πρόξενος ζωής όταν το προσφέρουμε», υπογράμμισε.
Ο Σεβασμιώτατος επεσήμανε ότι η πράξη αυτή τιμά και τον αγώνα του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων, ενώ αποτελεί απάντηση σε όσους αντιλαμβάνονται τη ζωή ως ατομικό αγαθό. «Η ζωή καταξιώνεται μέσα από την προσφορά στον άλλον, μέσα από τη νίκη της ζωής κατά του θανάτου», σημείωσε.
Συγκεκριμένα λέει: "Η συγκλονιστική και πολύ διδακτική αυτή πράξη των γονέων έδωσε το βαθύτερο και ουσιαστικότερο μήνυμα της αποφασιστικής πράξης τους, ότι με τη δωρεά των οργάνων συνεχίζουν να ζουν τα παιδιά τους μέσα στα σώματα άλλων ανθρώπων των ληπτών.
Το γεγονός αυτό αποτελεί μία καταλυτική απάντηση σε όλους εκείνους, οι οποίοι θεωρούν ότι το δικαίωμα για ζωή είναι ένα απολυτοποιημένο ατομικό δικαίωμα, διαφοροποιημένο από τη ζωή των άλλων συνανθρώπων τους.
Ένα δικαίωμα δηλαδή το οποίο ικανοποιείται δήθεν στο πλαίσιο μιάς ευδαιμονιστικής, απομονωμένης και ατομικής αυτάρκειας, και διατυπώνεται με το λανθασμένο σύνθημα: «αρκεί να ζήσουμε μόνο εμείς και όχι και οι άλλοι μαζί μας».
Η διαδικασία όμως της νίκης της ζωής κατά του θανάτου διέρχεται πάντα μέσα από την ζωή του άλλου.
Το δικαίωμά μας για ζωή, ακόμη και ως έκφραση αυτοδικαίωσης, καταξιώνεται με την αυτοδιάθεσή μας και δικαιώνεται με την προσφορά των οργάνων, των ιστών και των υγρών του ανθρωπίνου σώματός μας προς τους άλλους, ώστε και αυτοί «ζωήν έχωσιν και περισσόν έχωσιν».
Η φιλάνθρωπη αυτή πράξη της δωρεάς οργάνων, ως έκφραση ελεύθερης αυτοδιάθεσης, για τη ζωή των άλλων συνανθρώπων μας αποτελεί καταξίωση του δικαιώματός μας για ζωή, αλλά και του δικαιώματός μας στη ζωή.
Η μονόδρομος αυτή διαδικασία, ως η κατεξοχήν και μοναδική έκφραση έμπρακτης αγάπης και ανθρωπιάς των δωρητών οργάνων, είναι η έκφραση του πραγματικού νοήματος της ζωής, του σκοπού της ζωής και της ελευθερίας μας.
Το σώμα μας δεν μας ανήκει, δεν είναι κτήμα μας, και γίνεται πρόξενος ζωής, όταν το προσφέρουμε".
