Σταυρός: Πολυδιάστατο Γεγονός
Του Πρεσβυτέρου Νικολάου Γονιδάκη
Εφημ. Ι. Ν. Προφήτου Ηλιού Νέων Παγασών Βόλου
Το γεγονός της παγκόσμιας Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού εορτάζουμε σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί.
Μετά την εύρεση του έως τότε απεχθούς μέσου για την ντροπιαστική τιμωρία των καταδικασθέντων, η χάρις που έλαβε από το πανάχραντο σώμα του Κυρίου μας τον καθιέρωσε ως το μέγα σύμβολο της αιώνιου ζωής και αναστάσεως.
Στον Γολγοθά υπήρξε ένας ναός, που ήταν αφιερωμένος στη θεά Αφροδίτη, τον οποίο η Αγία Ελένη τον γκρέμισε ως ειδωλολατρικό και άρχισε τις ανασκαφές για την ανεύρεση του Τίμιου Σταυρού.
Τότε βρέθηκαν τρεις σταυροί, αλλά δεν γνώριζαν ποιος σταυρός ήταν του Χριστού.
Ο Μακάριος ο Α’, Πατριάρχης των Ιεροσολύμων, τέλεσε δέηση μαζί με άλλους πρεσβύτερους, ώστε να τους αποκαλυφθεί ποιος από τους τρεις ήταν εκείνος του Κυρίου μας.
Έτσι, ακούμπησαν τους τρεις σταυρούς στο σώμα μιας πεθαμένης γυναίκας. Αυτοστιγμεί, όταν ακούμπησε τον τρίτο σταυρό, η γυναίκα αναστήθηκε αμέσως.
Αυτή η είδηση διαδόθηκε γρήγορα σε όλα τα μέρη της Ιερουσαλήμ. Πλήθη Χριστιανών έτρεξαν, για να ασπαστούν και να προσκυνήσουν τον Τίμιο Σταυρό. Αποτέλεσμα όλου αυτού, να συρρέουν πλήθος κόσμου να τον προσκυνήσουν και να συμβούν παρά πολλά ατυχήματα.
Έτσι, αποφασίστηκε στις 14 Σεπτεμβρίου το 335 μ.Χ. να Υψωθεί μέσα στον Ιερό Ναό της Αναστάσεως, ώστε να τον δουν όλοι οι πιστοί και να λάβουν την ευλογία Του.
Αυτό ακριβώς το γεγονός εορτάζουμε σήμερα και τον βλέπουμε κάθε χρόνο τέτοια μέρα να Υψώνεται μπροστά μας, για να κρατούμε στη θύμησή μας το τι πέρασε ο Θεός, για να μπορέσει να ελευθερώσει εμάς, από τα δεσμά του διάβολου.
Είναι τόσο δυνατό το σύμβολο του Σταυρού, που τη μορφή Του τη βλέπουμε σε πάρα πολλά λειτουργικά αντικείμενα μέσα σε μία Εκκλησία να κοσμεί και να μας υπενθυμίζει πάντα τη σωτήρια θυσία.
Τον φέρουμε ως φυλακτό πάνω μας, από την εισαγωγή μας στην πνευματική ζωή με τη βάπτισή μας, και μας ακολουθεί έως της τελευτής μας, στην εξορία αυτού του κόσμου.
Έχει τόση δύναμη, που, όπως ακούμε και από τους πατέρες της Εκκλησίας μας, μόνο με τον σχηματισμό Του στον αέρα, οι δαίμονες φρίττουν και αλλάζουν πορεία.
Αδελφοί μου, να λοιπόν τι χρειαζόμαστε σήμερα στην τόσο πολυσύνθετη κοινωνία, γεμάτη τεχνολογίκες εφευρέσεις που ζούμε.
Λέμε συνέχεια πως ο πονηρός έχει μπει για τα καλά στις ζωές μας, πως το ίντερνετ και οι τηλεοράσεις μας προβάλουν διαβολικά πράγματα, κινδυνολογούμε με το οτιδήποτε, χωρίς να δίνουμε σημασία στο τόσο δυνατό όπλο, που φέρουμε στην κατοχή μας, τον ζωοποιό Σταυρό.
Μόνο που υπάρχει και κάτι που δεν το πολυσκεφτόμαστε και λέμε λόγια, κατηγορούμε, κρίνουμε, χωρίς πρώτα να κάνουμε το ουσιαστικό. Το γεγονός του Σταυρού είναι πολυδιάστατο, δίχως το Σώμα και το Αίμα του Χριστού μας, δεν θα ήταν τίποτα, ως αντικείμενο.
Το προαναφέραμε άλλωστε ότι ήταν ένα ατιμωτικό μέτρο τιμωρίας έως τότε. Δεν Υψώθηκε κενός, χαριτώθηκε, διότι έφερε πάνω Του τον Θεό του ελέους και της αγάπης.
Με αυτόν τον Θεό, λοιπόν, πρέπει να ενωνόμαστε και εμείς πρωταρχικά, για να έχει ουσία και σημασία η Ύψωση αυτή στη ζωή μας.
Όταν κοινωνούμε, γινόμαστε σύμφυτοι της Σταυρικής πορείας, νιώθουμε σε ένα βαθμό το τι πέρασε Εκείνος για εμάς, μετέχουμε στην Ανάστασή Του και σήμερα γιορτάζουμε τον Σταυρό, γινόμενοι μέτοχοι στο ένα Σώμα του Κυρίου μας, της μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας.
Αμήν. Χρόνια Πολλά και Ευλογημένα
