Ευχαριστήρια επιστολή της Καθηγουμένης της Ι.Μ. Αγίου Νικολάου Μπάλα

Με αφορμή την πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στις 14 Αυγούστου από την οποία καταστράφηκαν μερικές εγκαταστάσεις του Μοναστηριού, σώθηκε όμως ο Ιερός Ναός και τα κελιά των μοναχών.
«Και εάν διέλθης διά πυρός, ου μη κατακαυθής, φλοξ ου κατακαύσει σε».
(Ησ. 43, 2)
«Δόξα τω Αγίω Θεώ», διότι για μία ακόμη φορά (η προηγούμενη ήταν τον Αύγουστο του 2013) μας διέσωσε από τον κίνδυνο της κατακαύσεως από τις πύρινες φλόγες, οι οποίες διέζωσαν το Ιερό Κοινόβιο του Αγίου Νικολάου και από τις τέσσερις πλευρές του στις 13 Αυγούστου εν. ε..
Πραγματικώς, «διήλθομεν διά πυρός» και δεν κατακαήκαμε, αφού οι πύρινες αδηφάγες φλόγες πλήγωσαν μόνον την Τράπεζα και το μαγειρείο της Ιεράς Μονής, εμποδισθείσες από την Χάρη του Αγίου Θεού, διά πρεσβειών του Προστάτου μας Αγίου Νικολάου και δι᾽ ευχών του Αγίου Γέροντος και νέου Κτίτορος της Ιεράς Μονής μας, Αρχιμ. π. Κυρίλλου Κωστοπούλου, να εισέλθουν στο υπόλοιπο συνεχόμενο κτίριο.
Θαύμα εξαίσιο και παράδοξο για την ανθρώπινη λογική, καθώς αυτό είναι ξύλινο και άκρως εύφλεκτο, αλλά και δεδομένης της ανεπαρκούς ανθρώπινης βοήθειας.
Αισθανόμαστε την ανάγκη να εκφράσουμε τα πηγαία καρδιακά αισθήματα ευγνωμοσύνης και ευχαριστίας πρώτα προς τον Πανάγαθο Θεό, ο Οποίος επέτρεψε, μέσα στην αλάνθαστο Πατρική Του Αγάπη, να υποστούμε αυτήν την δοκιμασία, προς δόξαν του Αγίου Ονόματός Του και για την ευόδωση της σωτηρίας των ψυχών μας, διά τρόπων, τους οποίους Εκείνος ορίζει και γνωρίζει.
Δεύτερον, ευχαριστούμε τον Προστάτη και Έφορο της Μονής μας, Άγιο Νικόλαο, ο οποίος δεν άφησε να καταποντισθή το Ιερό Κοινόβιό του μέσα στην «θάλασσα» των πυρίνων γλωσσών και το διέσωσε, για να συνεχίση να στεγάζη τον αγώνα των εγκαταβιουσών μοναζουσών προς δόξαν του Τριαδικού Θεού.
Ευχαριστούμε θερμώς και απευθύνουμε τα υιικά μας αισθήματα ευγνωμοσύνης και προς τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη και Πατέρα μας κ.κ. Χρυσόστομο, ο οποίος μας συμπαραστάθηκε, παρηγορών, συντρέχων, προστρέχων σε κάθε Υπηρεσία προς βοήθειαν του Ιερού Κοινοβίου μας και παρέχων πλουσίως πνευματική και υλική βοήθεια.
Δεν θα πρέπει να λησμονήσουμε να ευχαριστήσουμε τον Άγιο Πρωτοσύγκελλο π. Αρτέμιο Αργυρόπουλο και το επιτελείο του «ΑΡΤΟΥ ΑΓΑΠΗΣ», οι οποίοι, δι᾽ εντολής του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, φρόντιζαν επί σχεδόν 20ήμερον για την τροφοδοσία της Μονής με θυσιαστική διάθεση και πολλή αγάπη, προσβλέποντας και σε λεπτομέρειες, οι οποίες απεδείκνυαν την λεπτότητα και την καλλιέργεια της ψυχής τους.
Ευχαριστούμε τους σεβαστούς Καθηγουμένους και τις σεβάσμιες Γερόντισσες από τα Ιερά Κοινόβια της Μητροπόλεώς μας και της καθόλου Ελλαδικής Εκκλησίας, τους Ιερείς και Διακόνους, ημετέρους και αλλαχόθεν, οι οποίοι μας συνέδραμον διά της καρδιακής προσευχής τους και της παντοιοτρόπως εκφρασθείσης αγάπης τους.
Θερμές ευχαριστίες προς τις Αρχές του τόπου μας, οι οποίες, εξαρχούντος του Περιφερειάρχου κ. Νεκταρίου Φαρμάκη, μας ενίσχυσαν διά της παρουσίας τους και της καλής τους διαθέσεως από την πρώτη στιγμή της δοκιμασίας μας.
Ευχαριστούμε θερμά τους Πυροσβέστες για την θυσιαστική προσφορά τους, με επίγεια και εναέρια μέσα, που έδωσαν με κίνδυνο της ζωής τους, άνιση μάχη με τις φλόγες του ισχυρότατου πύρινου μετώπου, υπό συνθήκες, κατά κοινή
ομολογία, εξαιρετικά δυσμενείς.
Ευχαριστούμε επίσης όλους εκείνους τους αδελφούς, γνωστούς και αγνώστους, οι οποίοι μας συμπαραστάθηκαν είτε με την παρουσία τους την ώρα της πυρόσβεσης, είτε με την φύλαξη της Ιεράς Μονής τις επόμενες της πυρκαιάς δύσκολες ημέρες είτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο.
Ο «Αφέντης μας» Άγιος Νικόλαος έχει καταγράψει κάθε τους προσφορά και θα αντιδώση εκατονταπλασίονα και πλουσιοπάροχα στον καθένα χωριστά.
Τέλος, ας αναφωνήσουμε συντόνως, εκ μέσης καρδίας, το του Ιερού Χρυσοστόμου: «Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν· ου γαρ παύσομαι τούτο επιλέγων αεί επί πάσί μοι τοις συμβαίνουσιν». Δηλαδή, δόξα στον Θεό για όλα. Δεν θα παύσω να το λέγω αυτό πάντοτε, για όλα όσα μου συμβαίνουν.
Η ΗΓΟΥΜΕΝΗ
ΜΑΡΙΑΜ ΜΟΝΑΧΗ
και αι συν εμοί εν Χριστώ αδελφαί
Πηγή: romfea.gr