Κερκύρας Νεκτάριος: «Η πατρίδα μας δεν έμεινε αλώβητη από τον άθεο καπιταλισμό της Δύσης»

Στην εορτή του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου του Στρατηλάτου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων, κ. Νεκτάριος, λειτούργησε και ομίλησε στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Θεοδώρου του Στρατηλάτου στο Περιβόλι Νοτίου Κερκύρας. Στον όρθρο και στη Θεία Λειτουργία έψαλλε ο χορός του μουσικού και διδασκάλου κ. Σπυρίδωνα Κουλούρη. Επίσης, μεταξύ του πολυπληθούς εκκλησιάσματος, στην πανήγυρη παρευρέθηκαν και οι Υφυπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, κ. Στέφανος Γκίκας καθώς και ο Δήμαρχος Νοτίου Κερκύρας, κ. Βασίλειος Χειμαριώτης.

Στην ομιλία του, ο Σεβασμιώτατος απευθυνόμενος προς τους πιστούς, δι’ ολίγον ανεφέρθη στο βίο του Αγίου Θεοδώρου και στην εποχή την οποία έζησε. Ο Άγιος Θεόδωρος βρέθηκε σε μία εποχή χαρακτηριζόμενη από τη σύγκρουση του ψεύδους και της Αληθείας. Αυτό διότι, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και ο αυτοκράτορας δείκνυε τον εαυτό του ως θεό, ότι από αυτόν δηλαδή εξαρτώντο τα πάντα. Το κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου που ακούστηκε ότι «οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ·» (Γαλ. 3, 27-28) δεν μπορούσε να συμβιβασθεί με τα πιστεύω και τις αντιλήψεις της τότε ειδωλολατρικής εποχής. Η αλήθεια για την οποία θυσιάστηκε ο ίδιος ο Κύριός μας, Ιησούς Χριστός, ο οποίος εν προκειμένω είναι η «Αυτό-Αλήθεια», δεν μπορούσαν να την αντέξουν οι εξουσίες της εποχής εκείνης. Άλλωστε, για αυτόν ακριβώς το λόγο κατεδικάσθη και εσταυρώθη ο Κύριός μας.

Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Θεόδωρος, ο οποίος ήταν επόμενος της αληθινής ζωής και μιμητής της αληθείας του Χριστού, δεν μπόρεσε να αντέξει το ψεύδος με το οποίο η αυτοκρατορία έτρεφε και οδηγούσε τους ανθρώπους. Ούτε επίσης μπορούσε να ανεχθεί το θεσμό της δουλείας και την απομείωση του ανθρωπίνου προσώπου σύμφωνα με την ταξική ιδεολογία περί γυναικός, ότι είναι δηλαδή υποδεέστερη του ανδρός και για αυτό το λόγο θεωρούταν «res», δηλαδή πράγμα. Ομοίως, ούτε το θεσμό της δουλείας από τον οποίο υπέφεραν οι ανελεύθεροι άνθρωποι της εποχής και τους οποίους μετά την εκμετάλλευση της δυνάμεως των εκαίοντο ως πυρσοί στα λουκούλλεια δείπνα και γεύματα των μεγιστάνων. Ο Άγιος Θεόδωρος πίστευε στη Θέωση και την Ανάσταση. Στην Αλήθεια, στη Ζωή και για αυτό αντιτάχθηκε σε όλες τις παράλογες απαιτήσεις των προϊσταμένων του. Ομολόγησε την αληθινή πίστη και υποστήριξε την Αλήθεια, δηλαδή τον αληθινό Θεό. Υπερασπίσθηκε την ισότητα και την αξία του ανθρώπου η οποία προέρχεται από τη δυνατότητα της θέωσης, δώρο του Δημιουργού μας Θεού. Το αποτέλεσμα ήταν ο μαρτυρικός θάνατός του.

Η σημερινή εποχή στην οποία ζούμε, δεν είναι πολύ μακριά από την εποχή της ρωμαϊκής ειδωλολατρίας. Δυστυχώς, η σημερινή αθεΐα η οποία μαστίζει και παραπλανά το σύγχρονο άνθρωπο, έχει την αρχή της στο άθεον καπιταλισμό τη Δύσης που διάβρωσε κάθε πνευματική ικμάδα της χριστιανικής Δύσης. Ως αποτέλεσμα, και η πατρίδα μας δεν έμεινε αλώβητη από αυτή τη μάστιγα της αθεΐας. Ο Κύριός μας, ο Ιησούς Χριστός, δια του Αποστόλου Παύλου, ο οποίος απευθύνεται στον μαθητή του Τιμόθεο, διατράνωσε μία Αλήθεια. «Πάντες οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται» (Β’ Τιμ. 3, 12)». Στην πρώιμη εποχή του Χριστιανισμού, η Εκκλησία του Κυρίου μας Ιησού διώχθηκε ανελέητα επειδή εθεωρείτο παράνομη. Σήμερα όμως, η Εκκλησία του Χριστού μας και ο ίδιος ο Κύριός μας, παρά τη λεγόμενη εποχή της ανεξιθρησκείας και της ελευθερίας διώκεται τεχνηέντως και υπούλως. Για αυτό το λόγο, σήμερα χρειαζόμαστε Χριστιανούς που να έχουν πνεύμα δυνάμεως και όχι ηττοπάθειας, αλλά προηγουμένως κυρίως χρειαζόμαστε επισκόπους και πρεσβυτέρους έχοντας φρόνημα αληθούς και υγιούς πίστεως και δύναμη ομολογίας. Μόνον κατά αυτόν τον τρόπο δύναται η Εκκλησία μας και πάλι να έχει τον πρωτεύοντα ρόλο στην πάσχουσα και πονεμένη κοινωνία μας η οποία βάλλεται παντοιοτρόπως.

Στο τέλος, ο Σεβασμιώτατος κάλεσε το πυκνό εκκλησίασμα εις ενότητα πίστεως και αγάπης για να αντιταχθούμε στον αόρατο εχθρό. Αυτός, δεν είναι άλλος, παρά ο κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου.