Οι Ιερείς στο στόχαστρο της κατάκρισης

ΚΑΤΑΚΡΙΣΗ ΙΕΡΕΩΝ

Αγαπητοί αναγνώστες, να ξεκαθαρίσουμε απο την αρχή, πως Ο Ιερέας, είναι ένας  άνθρωπος, όπως όλοι μας, με τις χάρες αλλά και με τις αδυναμίες του.

Πολλές φορές, εμείς οι λαικοί, δοκιμαζόμαστε απο αρκετούς πειρασμούς, στους οποίους ενδίδουμε άλλες φορές και άλλες όχι. Οι Άγιοι Πατέρες, αναφέρουν τους πειρασμούς με το όνομά τους και δίνουν -τρόπον τινά- μια βαρύτητα στον καθένα. 

Είναι όμως ένας πειρασμός, που λέγεται κατάκριση, ο οποίος πειρασμός προέρχεται απο λογισμούς υπερηφανείας και το αποτέλεσμά του είναι να κρίνουμε και να κατακρίνουμε τους πάντες και τα πάντα. Μέσα όμως σε αυτά τα πάντα και  αυτούς τους πάντες, βρίσκονται και οι εκπρόσωποι Του Θεού, στη γή. Οι Ιερείς. Όταν ο καταγγελτικός λόγος ημών των "αναμάρτητων", στρέφεται εναντίον των ιερέων, παύει ο όρος κατάκριση και στη θέση του έρχεται ο όρος ΙΕΡΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ.

Στην σύντομη αυτή ζωή μας, στο Θείο δώρο που μας χαρίστηκε, θεωρώ πως είναι χρέος μας, να σκεφτόμαστε πρίν μιλήσουμε για κάποιον άλλον, πρίν τον κατηγορήσουμε η απλά να αφήσουμε υπόνοιες. Πόσο μάλλον για το ράσο, αυτό το τιμημένο ράσο που πάντα ήταν, είναι και θα είναι δίπλα μας. Σε κάθε βήμα μας, σε κάθε αμαρτία μας.

Φίλες και φίλοι, ας δούμε την "λογική" ενός ιεροκατήγορου, ενός ανθρώπου που αποφασίζει να κρατήσει "αναμμένα κάρβουνα" στα χέρια του, απο τη στιγμή που θέλει να στιγματίσει και όχι να νουθετήσει έναν Ιερέα. Μην γελιόμαστε, αν κάποιος στεναχωριέται όταν βλέπει κάποιον εκπρόσωπο Του Θεού, να μην "βαδίζει" σωστά, αυτό που θα πρέπει να κάνει, δεν είναι να διασπείρει την 
"αμαρτία" , είναι να πέσει στα γόντα και να προσευχηθεί για τον άνθρωπο που Ο Θεός του εμπιστεύεται την εκπροσώπησή του σε αυτόν τον κόσμο.

Έχεις πει ποτέ " δεν πάω στην Εκκλησία, γιατί ο Παπάς έχει Mercedes" ? Όχι ? Είσαι σίγουρος? Ούτε το σκέφτηκες ποτέ σου? 

Έχεις σκεφτεί τούτο: "O Παπάς έχει λίγο μεγάλη κοιλίά. Που είναι οι νηστείες που κάνει? " Ούτε και αυτό το σκέφτηκες? Ωραία...

Μήπως σκέφτηκες πως "Γιατί να έχει μεγάλο σπίτι ο Παπάς? Γιατί να φοράει τόσα χρυσά? Κοίτα η Εκκλησία πλούτη! Καλά, επιτρέπεται να καπνίζει ένας Ιερέας?"

Αν κάποιο αυτά τα ερωτήματα σε βασάνισε έστω και λίγο και έπεσες στην παγίδα της απόφασης "δεν πάω Εκκλησία για τούτο και για εκείνο", να σε ρωτήσω κάτι και εγώ με τη σειρά μου... Έχεις σκεφθεί τα ίδια, και βασανίστηκες για τις απαντήσεις και για τον Παθολόγο σου, τον ορθοπεδικό σου, ακόμη και για τον δικηγόρο και τον άνθρωπο που κάνει service στο αμάξι σου?  Τα σκέφτηκες? Έλα, μεταξύ μας...δεν τα σκέφτηκες.

Δεν τα σκέφτηκες για κάποιον που στα χέρια του αφήνεις την υγείας σου, στου άλλου τα χέρια είναι η ελευθερία σου βάσει νόμων και στου τρίτου τα χέρια, αφήνεις την ασφάλειά σου στούς δρόμους, στην οδήγηση. Τη  δική σου ασφάλεια και τις οικογενειάς σου.

Καλέ μου άνθρωπε, ο Ιερέας δεν θα σου απαντήσει σε καμιά κατηγορία που θα του προσάψεις, οι υπόλοιποι, θα σε σύρουν στα δικαστήρια και προφανώς θα δυσκολευτείς αρκετά στη συνέχεια. Γιατί λοιπόν ψάχνεις τον εύκολο στόχο, γιατί απλά...ψάχνεις στόχο?

Που πάς? Έχεις χρόνο, μείνε μαζί μας, αν πρόσεξες, όταν σε ρωτούσα αν έχεις σκεφτεί τούτο και το άλλο, έβαζα εισαγωγικά, κάτι που σημαίνει πως κάποιος άλλος τα έχει πεί, κάποιος άλλος τα έχει σκεφτεί και τώρα κάνει τον δάσκαλο στούς άλλους. Όμως, αυτό λέγεται γνώμη, όχι απλά άποψη, λέγεται πείρα.

Συνεχίζουμε..

Ξέρεις, ίσως να μην έχουμε σκεφθεί πως πολλές φορές κρίνοντας και καταδικάζοντας τους συνανθρώπους μας, αφήνουμε "άνεργο" Τον Θεό. Είναι μεγάλη υπόθεση να αναλογιστούμε αυτή την συμπεριφορά μας. Τη στιγμή που ούτε ο ίδιος ο ιερέας δεν το κάνει, αυτό που κάνει είναι να προσεύχεται και να δίνει οδηγίες στον άνθρωπο και θα έρθουμε εμείς να κρίνουμε τον Παπά για οποιονδήποτε λόγο? Μαθηματικώς, λογικώς και πνευματικώς, άτοπο.

Ακόμα και οι πιο θρησκευόμενοι άνθρωποι μπορούν να κάνουν αυτό το λάθος, λάθος που θεωρείται  σοβαρό αμάρτημα Δεν έχει σημασία πόσο συχνά πηγαίνουμε στην Εκκλησία ή πόσο πιστά φαίνεται ότι τηρούμε τις θρησκευτικές πρακτικές, όλοι μας έχουμε παρασυρθεί σε πράξεις που αργότερα μετανιώνουμε. Αν σκεφτούμε προσεκτικά, θα αναγνωρίσουμε ότι πολλές φορές υποπέσαμε σε αυτό το  σφάλμα χωρίς καν να το αντιμετωπίσουμε ή να ζητήσουμε συγχώρεση και απο τον Ιερέα, αλλά κυρίως απο Τον Θεό. 

Φαντάσου έναν κόσμο όπου η γη αγγίζει τον ουρανό. Εκεί, οι κληρικοί δεν είναι απλώς άνθρωποι, είναι φλόγες που φέρνουν το φως του Θεού στους ανθρώπους. Ο Άγιος Ιωάννης Ο Χρυσόστομος, μας θυμίζει ότι η ευθύνη τους είναι μοναδική, μόνο αυτοί μπορούν να συγχωρούν τις αμαρτίες, να ανοίγουν δρόμους σωτηρίας και να τελούν την Θεία Λειτουργία, την ανώτατη θυσία, που γεμίζει τον χώρο με φως και χάρη.

Και γύρω τους, στους αιθέρες, οι άγγελοι παρακολουθούν με δέος. Δεν τολμούν να κοιτάξουν κατευθείαν, τα πρόσωπά τους καλύπτονται από τα φτερά τους, σκύβουν μπροστά στην ιερότητα που ξετυλίγεται στη γη. Κάθε κίνηση του Ιερέα, κάθε ψίθυρος προσευχής, κάθε άγγιγμα του Άρτου μοιάζει με κύμα φωτός που διαπερνά τον κόσμο, ενώ οι άγγελοι παραμένουν θεατές, σιωπηλοί αλλά γεμάτοι σεβασμό.

Σ’ αυτή την εικόνα, η γη γίνεται ιερό θέατρο, και οι κληρικοί ως ενδιάμεσοι μεταξύ ανθρώπων και ουρανού, κρατούν τη γέφυρα της σωτηρίας. Το μυστήριο της Θείας Λειτουργίας δεν είναι απλώς τελετή, είναι ένα ζωντανό θαύμα, όπου το θείο και το ανθρώπινο ενώνονται, και κάθε ψυχή που συμμετέχει γίνεται μέρος αυτής της θεϊκής αρμονίας.

Φίλες και φίλοι, επειδή τα λόγια είναι αέρας, ας μείνουμε στη Γή, ας πατάμε γερά στα πόδια μας και ας στοχεύουμε το Ιερό ποθούμενο, όχι Τους Ιερείς μας.

Οι φράσεις αυτές, διαβάζονται απο τα χείλη των Ιερέων και μας συντροφεύουν απο την γέννησή μας, μέχρι και αποπνεύσεως και αποχώρησης απο τον κόσμο αυτόν.

«Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ κατὰ τὴν ἀγάπην σου κοινωνοποιῶν ἀνθρώπους,
ἁγίασον τοὺς δεομένους σου δούλους καὶ στέφανον ἐν δόξῃ καὶ τιμῇ
ἐν τῇ ἁγίᾳ σου ἐκκλησίᾳ τοῖς στέφουσιν αὐτούς"

«Ὁ Κύριος καὶ Θεὸς ἡμῶν, ὁ ἀληθῶς ταῖς ὕδασιν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τοῦ Βαπτίσματος τοῦ Κυρίου δόξασας τὸ μυστήριον,
καὶ τοὺς βαπτιζομένους ἐν αὐτῷ ἀνενέγκας ἐκ τοῦ σκότους εἰς τὸ φῶς τῆς ζωῆς,
δεῦρο καὶ τούτῳ τῷ παιδίῳ τῷ βαπτιζομένῳ, φῶς καὶ ζωὴν ἀπὸ τοῦ ἁγίου σου πνεύματος χαρίσασθαι"

«Καὶ εἰς τοὺς ἐν κεκρυμμένῃ δόξῃ κοιμηθέντας δούλους σου, ἔτι καὶ νῦν δέησαι, Κύριε,
ἀνάπαυσον αὐτοὺς ἐν τόπῳ φωτεινῷ,
ἐν τόπῳ χλοερῷ,
ἐν τόπῳ ἀναπαύσεως
καὶ ἀνάμνησον αὐτῶν, Κύριε, εἰς ζωήν αἰώνιον.»

Στούς Ιερείς μας λοιπόν χρωστάμε την επικοινωνία μας με Τον Θεό και αυτούς πρέπει να αγκαλιάζουμε σαν παιδιά στην αγκαλιά της μάνας μας.

Καλή χρονιά σε όλους με υγεία.

Να εύχεσθε.

-Τέλος πρώτης ενότητας

Читайте также