Η Ομιλία της Χρονιάς από τον π. Αντώνιο Φραγκάκη για τη Γερόντισσα Γαλακτία

Η Γερόντισσα Γαλακτία

Την Τρίτη, 3 Οκτωβρίου στις 7.00 το απόγευμα, στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου, Δήμου Αγίου Δημητρίου, στα πλαίσια των εορταστικών εκδηλώσεων με την επωνυμία «ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2025», συντελέστηκε «πνευματικός σεισμός», παρουσία πλήθος προσκυνητών, με την αφήγηση και ανάλυση των θεοπτικών εμπειριών της Οσίας Γερόντισσας Γαλακτίας, με την ομιλία του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου π. Αντωνίου Φραγκάκη, Ιεροκήρυκα της Ιεράς Μητροπόλεως Γορτύνης και Αρκαδίας.

Ο ομιλητής, είχε προσωπική και πολύ στενή σχέση με την Οσία Γερόντισσα Γαλακτία, διότι όπως χαρακτηριστικά είπε: «Οικονόμησε αυτή την πολύ στενή σχέση ο Θεός για 23 συναπτά έτη, όπως μιας μάνας με ένα παιδί». Μετά από μικρή αναδρομή στην παιδική ηλικία της Γερόντισσας, στην οποία ολοφάνερα φαινόταν «ο θείος έρωτας που την καταδίωκε», μέχρι να φτάσει στην ηλικία των 18 ετών και να ζήσει την πρώτη της θεοπτική εμπειρία, την οποία και ο ομιλητής ανέφερε λεπτομερώς: «Είχε έρθει ένας από τους πολλούς υποψήφιους νυμφίους της, και ο πατέρας της θεώρησε ότι έπρεπε να την πιέσει πολύ, τότε η ίδια έτρεξε στο δωμάτιο της, αγκαλιά με την εικόνα του αρχαγγέλου Μιχαήλ και προσευχόταν λέγοντας «Εγώ θέλω να μείνω νύμφη Χριστού, σε παρακαλώ θέλω να επέμβεις».

Τότε, άστραψε θείο φως στα μάτια της, έγινε σεισμός στο σπίτι και εμφανίστηκε ένας νεαρός ενδεδυμένος την αρχαία στρατιωτική στολή, ο οποίος είπε: «Αφήστε τη Γαλακτία ήσυχη ανήκει σε μένα» ο γαμπρός φοβήθηκε και έφυγε. Τότε οι γονείς της ανέβηκαν στο δωμάτιο της και είδε την εικόνα του αρχαγγέλου, στην οποία αναγνώρισε τον νεαρό στρατιώτη που είχε δει νωρίτερα, και είπε: «Καταλαβαίνω ότι πλέον δεν ανήκεις σε μένα, ανήκεις ολοκληρωτικά στο Χριστό».

Σε αυτό το σημείο, είναι χρήσιμο να σημειωθεί όπως επεσήμανε και ο ομιλητής, ότι: «δεν σώζει ούτε ο γάμος ούτε η αγαμία, μόνο ο εν Χριστώ γάμος και η εν Χριστώ αγαμία σώζει, αν δεν είναι εν Χριστώ και το ένα κολάζει και το άλλο». Μέσα από πάμπολλες επιστολές, τις οποίες η ίδια έγραφε σε επισκόπους, ιερείς, μοναχούς και λαϊκούς, ο π. Αντώνιος περιέγραψε κάποιες από τις αμέτρητες θεοπτικές εμπειρίες της Οσίας Γερόντισσας Γαλακτίας: «Ο Άγιος Γεώργιος της εμφανιζόταν διαρκώς, ήταν προστάτης του χωριού της, αλλά και δικός της φίλος, βοηθός και συμπαραστάτης σε όλη τη ζωή της. Πολλές φορές, δεν εμφανιζόταν μόνο στην ίδια, αλλά και σε πολλούς δύσπιστους ή μη, που την επισκεπτόταν. Ήταν πάντα δίπλα της». Και συνέχισε: «Ήξερε τα χαρακτηριστικά των Αγίων και τα περιέγραφε με ζωντάνια: «Ο πιο ψηλός Άγιος είναι ο Πρόδρομος, ο δεύτερος και γιγαντόσωμος ο Άγιος Μηνάς, ο Άγιος Γεώργιος και ο Άγιος Δημήτριος, μεσαίου αναστήματος, αλλά σαν παιδάκια γιατί είχαν πολύ αγνότητα». Όλα αυτά είναι μορφές θεοπτίας.

Ιδιαίτερο σημείο στα λεγόμενα του ομιλητή, αποτέλεσε η ανάλυση της ίδιας της Γερόντισσας για το πως νιώθει ο άνθρωπος τη θεοπτία: «Όλες οι αισθήσεις ενώνονται και έρχεται το Φως, χωρίς να το περιμένεις. Γλυκαίνεται η καρδιά σου από την προσευχή, έχεις πλήρη συναίσθηση του ποιος είσαι αλλά έχει ανέκφραστη γαλήνη και τεράστιες γνωστικές ικανότητες. Νους δεν τα χωρεί, γλώσσα δεν τα περιγράφει», αλλά μετά πάντα έλεγε: «Είναι γλυκάδια που δίνει ο Θεός στους γέρους για να μετανοήσουν». Ο ομιλητής έκλεισε, διαβάζοντας ένα ποίημα της ίδιας της γερόντισσας με τίτλο: «Τι είναι ο Θεός;» Ολοκλήρωσε με τα λόγια της: «Και γινόμαστε όλοι ένα, μέσα στη βασιλεία σου… Εκεί δέξου με την ελεεινή που δεν έκανα τίποτα για να σε ευχαριστήσω, αλλά και δεν μπορώ μακριά σου να ζήσω. Γιατί σε αγάπησα και σε αγαπώ. Αμήν. Αμήν. Αμήν».

Читайте также