Μνήμη των Αγίων Μηνοδώρας, Μητροδώρας και Νυμφοδώρας, των αδελφών και μαρτύρων

Καταγόμενες από τη Βιθυνία, οι τρεις αδελφές αφιερώθηκαν ολοκληρωτικά στον Χριστό από νεαρή ηλικία. Αγάπησαν την παρθενία, τη νηστεία και την προσευχή, και αναχώρησαν σε τόπο έρημο, για να ζήσουν ησυχαστικά και να αφοσιωθούν στη μελέτη των Γραφών. Η χάρις του Θεού τις κατέστησε φως μέσα στο σκότος της ειδωλολατρίας, με αποτέλεσμα πολλοί να προσελκύονται από την αρετή τους.

Όταν ο ηγεμόνας της περιοχής Φρόντων πληροφορήθηκε για την πίστη και την άσκησή τους, διέταξε να τις συλλάβουν και να τις οδηγήσουν ενώπιόν του. Αρχικά προσπάθησε με κολακείες να τις πείσει να αρνηθούν τον Χριστό· όμως εκείνες, με θάρρος και παρρησία, ομολόγησαν την αληθινή πίστη.

Τότε άρχισαν σκληρά βασανιστήρια. Η Μηνοδώρα, ως μεγαλύτερη, υπέστη φρικτά μαρτύρια, όμως παρέμεινε αμετακίνητη, παραδίδοντας την ψυχή της στον Κύριο. Ακολούθησαν οι αδελφές της, Μητροδώρα και Νυμφοδώρα, οι οποίες με παρόμοια υπομονή υπέμειναν το μαρτύριο και εστεφανώθηκαν από τον Νυμφίο Χριστό.

Τα τίμια λείψανά τους παρέλαβαν ευσεβείς χριστιανοί και τα ενταφίασαν με ευλάβεια, αναδεικνύοντας τον τόπο του μαρτυρίου τους σε πηγή θαυμάτων και παρηγοριάς για τους πιστούς.

Οι Άγιες Μηνοδώρα, Μητροδώρα και Νυμφοδώρα φανερώνουν με τον πιο καθαρό τρόπο πως η αληθινή αγάπη προς τον Χριστό δεν μετριέται με λόγια, αλλά με θυσία και με πίστη ως το τέλος. Η σημερινή τους μνήμη μας καλεί να φυλάξουμε ανόθευτη την πίστη μας, να μην υποχωρούμε στις πιέσεις του κόσμου και να ζούμε με παρρησία και ελπίδα, γνωρίζοντας ότι «ὁ Θεὸς οὐ μυκτηρίζεται» και πάντοτε στεφανώνει εκείνους που μένουν πιστοί Του.

Απολυτίκιον

Ἦχος πλ. α'. Τὸν συνάναρχον Λόγον

Τὸν τρισάριθμον σύλλογον καὶ θεόπλοκον, τῶν αὐτάδελφων παρθένων στέψωμεν θείαις ᾠδαῖς, ἀνδρικῶς γὰρ τὸν ἐχθρὸν κατετροπώσαντο, ὅθεν προϊστάντι ἡμῶν τῶν βοώντων ἐκτενῶς, χαῖρε, σεμνὴ Μηνοδώρα, σὺν Μητροδώρα τῇ θείᾳ καὶ Νυμφοδώρα τῇ θεόφρονι.

Читайте также