Η στάση του Προέδρου απέναντι στους Εβραίους και τους Ορθόδοξους Χριστιανούς: Υπάρχει διαφορά;

Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι ανάβει μια εβραϊκή μενορά στο Γραφείο του Προέδρου. Φωτογραφία: ΕΟΔ

Στις 7 Δεκεμβρίου 2023, η μεγαλύτερη εβραϊκή μενορά στην Ευρώπη εγκαταστάθηκε και φωτίστηκε στο Μαϊντάν προς τιμήν των διακοπών Χανουκά. Λίγες μέρες αργότερα, η μεγαλύτερη ασημένια μενορά στον κόσμο εγκαταστάθηκε στο Ντνίπρο. Τι κρύβεται πίσω από αυτά τα γεγονότα και έχουν κάποια σχέση με την UOC;

Όταν ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι δεν ήταν ακόμη πρόεδρος, είπε σε συνέντευξή του ότι η σχέση του με τον Θεό ήταν τόσο στενή που δεν επρόκειτο να την εκθέσει δημόσια. «Υπάρχουν πράγματα που δεν συζητάμε ποτέ στο οικογενειακό μας τραπέζι. Αυτό μου δίδαξε ο πατέρας μου. Ποτέ δεν τα συζητώ με κανέναν. Τα θρησκευτικά ζητήματα είναι το νούμερο ένα. Ποτέ δεν συζητάμε πράγματα που χωρίζουν οικογένειες και κοινωνία. Ποτέ δεν το κάνω αυτό. Αλλά πιστεύω στον Θεό», είπε τότε (το 2019) ο Ζελένσκι.

Απαντώντας στην ερώτηση αν θα παρακολουθούσε στις εορταστικές λειτουργίες στην εκκλησία, οι οποίες μεταδίδονται από όλα τα τηλεοπτικά κανάλια, εξήγησε ότι δεν επρόκειτο να παρακολουθήσει τις λειτουργίες «on camera».

«Πιστεύω ότι αυτή είναι προσωπική, εσωτερική μου υπόθεση. Δεν θέλω να το μεταδώσω σε όλο τον κόσμο, δεν θα το ήθελα στην τηλεόραση. Επειδή προτιμώ να έχω τον διάλογο μου με τον Θεό τετ-α-τετ», απάντησε ο υποψήφιος για την προεδρία της Ουκρανίας πριν από τρία χρόνια, διαβεβαιώνοντας ότι κανείς δεν θα παρεμβαίνει στη θρησκεία.

Αλλά στην ιστορία της Ουκρανίας, πολύ συχνά συμβαίνει ότι το ίδιο πρόσωπο σε κατάσταση ενός υποψηφίου και σε κατάσταση του προέδρου της χώρας όχι μόνο λέει, αλλά και κάνει εντελώς αντίθετα πράγματα. Αυτό, δυστυχώς, συνέβη στον Βολοντίμιρ Ζελένσκι.

Έτσι, σε μια εποχή που δεν είχε καν σχέδια να γίνει αρχηγός κράτους, βάφτισε εντελώς ήρεμα το παιδί του στην εκκλησία Elijah της UOC στο Κίεβο. Αφού έγινε πρόεδρος, δήλωσε ότι η UOC αποτελεί απειλή για την εθνική ασφάλεια.

Στην πορεία προς τις εκλογές, ο Ζελένσκι τόνισε την ουδετερότητά του απέναντι στη θρησκεία και ποτέ δεν έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για οποιοδήποτε δόγμα, τουλάχιστον όχι δημόσια.

Ωστόσο, ως αρχηγός κράτους, επιδεικνύει όχι μόνο μια πιο πιστή στάση σε μια ομολογία (OCU) εις βάρος μιας άλλης (της UOC), αλλά τονίζει επίσης ανοιχτά μια εξαιρετικά σεβαστή στάση απέναντι στη θρησκεία των πατέρων του - τον Ιουδαϊσμό. Κρίνετε μόνοι σας.

Στις 7 Δεκεμβρίου 2023, ο Volodymyr Zelenskyy, μαζί με τον εβραϊκό κλήρο, συμμετείχε στην τελετή ανάμματος κεριών Χανούκα στη μενορά. Ραβίνοι από όλη την Ουκρανία ήρθαν στο Γραφείο του Προέδρου.

Τρεις μήνες νωρίτερα, ο Ζελένσκι συναντήθηκε με ραβίνους από Bila Tserkva, Berdychiv, Vinnytsia, Gadyach, Dnipro, Donetsk, Zhytomyr, Zaporizhzhia, Kamianske, Kyiv, Luhansk, Kremenchuk, Kryvyi Rih, Kropyvnytskyi, Lviv, Mykolaiv, Odesa, Poltava, Rivne, Sumy, Uman, Kharkiv, Kherson, Khmelnytskyi, Cherkasy, Chernivtsi. Στη συνέχεια, οι ραβίνοι παρουσίασαν στον Πρόεδρο της Ουκρανίας μια μενορά.

Και στις 10 Δεκεμβρίου, ο Volodymyr Zelenskyy παρευρέθηκε στην ορκωμοσία του νεοεκλεγέντος επικεφαλής της Αργεντινής, Javier Miley, ο οποίος πρόσφατα αποφάσισε να αλλάξει τη χριστιανική του πίστη με τον Ιουδαϊσμό. Ο Miley παρουσίασε στον Ζελένσκι ένα δώρο - μια μενορά ήδη γνωστή στον Ουκρανό πρόεδρο.

Φαίνεται κάτι περίεργο εδώ; Ο Ζελένσκι είναι Εβραίος στην καταγωγή και δεν το έκρυψε ποτέ. Εξάλλου, έχει ένας Εβραίος το δικαίωμα να ασκεί τον Ιουδαϊσμό; Φυσικά. Και κανείς δεν αμφισβητεί αυτό το δικαίωμα.

Ερωτήματα προκύπτουν όταν ο Πρόεδρος είναι εμφατικά πιστός στον Ιουδαϊσμό σε μια χώρα όπου η πλειοψηφία του πληθυσμού είναι χριστιανοί. Και αυτό συμβαίνει στο πλαίσιο της καταστολής του μεγαλύτερου χριστιανικού δόγματος. Με άλλα λόγια, αν ο Βολοντίμιρ Αλεξανδροβιτς είχε παρευρεθεί στη συναγωγή και είχε αντιμετωπίσει τους Ορθόδοξους Χριστιανούς της Ουκρανίας με σεβασμό, δεν θα υπήρχαν ερωτήσεις. Αλλά είναι λίγο διαφορετικό μαζί μας. Ας συγκρίνουμε τα τελευταία γεγονότα.

• Ο πρόεδρος συγκεντρώνει επανειλημμένα ραβίνους στο OP (στο χώρο εργασίας του) και διεξάγει εβραϊκές τελετές εκεί.
• Η ηγεσία της SBU καλεί τον αρχιραβίνο να του πει πόσο αποτελεσματική είναι στην καταπολέμηση των αντισημιτών. Και αυτή η ιστορία μοιάζει πολύ με μια έκθεση.
• Στη Λαύρα του Pochayiv, η SBU διεξάγει έρευνες λόγω της «προσβολής των Εβραίων» από την ιεραρχία. Και όλα αυτά σε μια κατάσταση όπου είναι πολύ δύσκολο να υποψιαστεί κανείς την Ουκρανία για αντισημιτικά συναισθήματα.
• Ο αρχιραβίνος του Κιέβου και της Ουκρανίας, σε συναντήσεις με εκπροσώπους των αρχών των ΗΠΑ, προωθεί το νομοσχέδιο 8371 για την απαγόρευση της UOC, το οποίο ενέκρινε η Βερχόβνα Ράντα σε πρώτη ανάγνωση.
• Λίγο νωρίτερα, η Ουκρανία συμφώνησε να φιλοξενήσει περισσότερους από 33.000 Εβραίους στο Ουμάν για το εβραϊκό νέο έτος. Και αυτό παρά το γεγονός ότι, σύμφωνα με τον δήμαρχο, η πόλη απλά δεν είχε τον απαραίτητο αριθμό καταφυγίων βομβών. Και σε περίπτωση αεροπορικής επιδρομής, απλά δεν θα υπήρχε πουθενά να διαμείνουν.
  
  

Αλλά την ίδια στιγμή, στην UOC επιβλήθηκε απαγόρευση για όλες τις θρησκευτικές πομπές της, οι οποίες παραδοσιακά πραγματοποιούνταν σε όλη τη χώρα τον Ιούλιο και τον Αύγουστο για δεκαετίες. Και υποστήριξαν την απαγόρευση με επιχείρημα τον πόλεμο και τον κίνδυνο πυραυλικών επιθέσεων. Αλλά γιατί δεν υπάρχει πόλεμος για τους Χασιδίμ, αλλά υπάρχει πόλεμος για τους Ορθοδόξους;

Αν κοιτάξουμε την κατάσταση από έξω, είναι προφανές – σήμερα στην Ουκρανία ότι η στάση των αρχών απέναντι στους Εβραίους είναι ασύγκριτα πιο πιστή από ό,τι απέναντι στους πιστούς της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Και αυτό παρά το γεγονός ότι η Ορθοδοξία, όχι ο Ιουδαϊσμός, είναι η παραδοσιακή θρησκεία σε αυτό το έδαφος για περισσότερα από χίλια χρόνια.

Ο ηγέτης του Rivne "Miryan" Tetiana Tsaruk, παρατηρώντας μια τόσο διαφορετική στάση του Ζελένσκι στις θρησκευτικές ομολογίες, στράφηκε στον Πρόεδρο με μια ερώτηση - μπορούν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί να υπολογίζουν τουλάχιστον σε μέρος της προσοχής που δίνει στους Εβραίους; Φυσικά, αυτό είναι ένα ρητορικό ερώτημα, αλλά δεν μπορεί ο καθένας από εμάς να συμφωνήσει με αυτό;

Το έργο του Προέδρου, ακόμη και σε μια μονοθρησκευτική χώρα, είναι πολύ δύσκολο. Και σε ένα πολυεθνικό και πολυθρησκευτικό κράτος, αυτή η πολυπλοκότητα αυξάνεται πολλές φορές. Εξάλλου, δεν είναι μυστικό ότι τα ζητήματα του έθνους και της πίστης είναι τα πιο οδυνηρά και πιο ικανά να διαιρέσουν την κοινωνία από οποιαδήποτε άλλη, σπέρνοντας μίσος και εχθρότητα. Σε μια τέτοια κατάσταση, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στη «δική του» θρησκεία και καταπιέζοντας  «την όχι δική του» δεν είναι η πιο σωστή πολιτική.

Πιστεύεται ότι ένας δάσκαλος σχολείου δεν πρέπει να παίρνει τα δικά του παιδιά στις τάξεις στις οποίες διδάσκει. Και αν το κάνει, θα πρέπει να τα μεταχειριστεί ακόμη πιο σκληρά και με ακρίβεια από ό, τι αντιμετωπίζει άλλους μαθητές. Διαφορετικά, θα κατηγορηθεί για κατάχρηση εξουσίας.

Για παρόμοιο λόγο, ο Πρόεδρος δεν πρέπει να παρεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις των θρησκειών και δεν πρέπει να επιτρέπει στους υφισταμένους του να το κάνουν. Και ειδικά σε μια τόσο δύσκολη περίοδο για τη χώρα.

Υπάρχει τρόπος να διορθωθεί η κατάσταση; Φυσικά. Και δεν χρειάζεται καν να εφεύρετε τίποτα για αυτό. Αρκεί να θυμηθούμε τι είπε ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι πριν γίνει πρόεδρος.

Читайте также