Τζαμί στους ναούς της Αγίας Σοφίας και της Μονής της Χώρας: τι ακολουθεί;

Το τζαμί στο ναό της Μονής στη Χώρα είναι ένα ακόμη «θύμα» της προώθησης της νεο-οθωμανικής ιδεολογίας της τουρκικής κυβέρνησης. Φωτογραφία: ΕΟΔ

Έχουν περάσει μόνο λίγες εβδομάδες από τότε που η Αγία Σοφία μετατράπηκε σε τζαμί. Και πάλι η τουρκική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι την ίδια μοίρα θα έχει και μια από τις παλαιότερες χριστιανικές εκκλησίες στην Κωνσταντινούπολη, εκκλησία του Χριστού Σωτήρος της Μονής στη Χώρα.

Ιστορία του ναού

Οι ιστορικοί υποθέτουν ότι το αρχικό μοναστήρι της Χώρας χτίστηκε το 534, δηλαδή, ακόμη νωρίτερα από το ναό της Αγίας Σοφίας. Το όνομα «Χώρα», δηλ. «στο χωράφι» σημαίνει ότι τη στιγμή της ίδρυσής του βρισκόταν έξω από τα τείχη της πόλης. Η αρχική δομή δεν έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα, ενώ αυτή που υπάρχει χτίστηκε κατά την εποχή της αυτοκρατορικής δυναστείας των Κομνηνών, πιο συγκεκριμένα το 1077–1081, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του αυτοκράτορα Αλέξιου Κομνηνού. Έπειτα αυτή η εκκλησία καταστρεφόταν και ξαναχτιζόταν αρκετές φορές. Το 1315–1321 ο μεγάλος λογοθέτης Θεόδωρος Μετοχίτης μετατρέπει σημαντικά τον Ναό του Χριστού Σωτήρος στη Χώρα και το διακοσμεί με ψηφιδωτά και τοιχογραφίες που έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα.

Ο Θεόδωρος Μετοχίτης θεωρήθηκε ένας από τους πιο λόγιους ανθρώπους της εποχής του. Άφησε πίσω του πολλά έργα αστρονομίας, φιλοσοφίας, ιστορίας και λογοτεχνίας. Ο πιο διάσημος μαθητής του είναι ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, ο οποίος υπό την καθοδήγησή του σπούδασε κοσμικές επιστήμες και φιλοσοφία.

Μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους το 1453, ο ναός του Χριστού Σωτήρος στη Χώρα μετατράπηκε σε τζαμί Καριγιέ Τζαμί και οι τοιχογραφίες και τα ψηφιδωτά καλύφθηκαν με στρώμα γύψου. Το 1945 η Μονή της Χώρας έγινε μουσείο και το 1948 πραγματοποιήθηκαν σημαντικές εργασίες αποκατάστασης σε αυτό, με αποτέλεσμα να ανακαλυφθούν αρχαίες εικόνες. Με τη μετατροπή του ναού ξανά σε τζαμί, πιθανότατα θα καλυφθούν.

Γιατί ο Ερντογάν χρειάζεται νέα χριστιανική «θυσία»;

Εάν στην περίπτωση της Αγίας Σοφίας όλα είναι λίγο πολύ ξεκάθαρα, με τη Μονή της Χώρας όλα είναι πιο περίπλοκα. Το τζαμί της Αγίας Σοφίας είναι σύμβολο της πολιτικής που ακολουθεί ο Ρ. Ερντογάν και ονομάζεται νεο-οθωμανισμός. Η απόφαση να μετατραπεί η Αγία Σοφία σε τζαμί έπρεπε να ενώσει τους υποστηρικτές του Ρ. Ερντογάν στην Τουρκία και να αυξήσει τη δημοτικότητά του στον πληθυσμό. Εν μέρει το πέτυχε, αν και όχι στο βαθμό που υπολόγιζε ο Ερντογάν. Όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, η απόφαση για την Αγία Σοφία σε αυτόν τον τομέα είχε σκοπό να σημαδέψει την ηγεσία της Τουρκίας στον ισλαμικό κόσμο. Υπάρχουν σημαντικοί κίνδυνοι εδώ, τους οποίους ο Τούρκος πρόεδρος ανέλαβε σκόπιμα.

Οι τουρκικές αρχές αποφάσισαν ότι τα πολιτικά μερίσματα από τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί υπερβαίνουν τους πιθανούς κινδύνους.

Από τη μία πλευρά, πρόκειται για αξίωση ηγεσίας στον μουσουλμανικό κόσμο, όπου η Τουρκία ανταγωνίζεται τη Σαουδική Αραβία, το Ιράν και την Αίγυπτο. Από την άλλη πλευρά, η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί προκάλεσε έντονα αρνητική αντίδραση στις ευρωπαϊκές χώρες και τις Ηνωμένες Πολιτείες, κάτι που απειλεί με την επιδείνωση των ήδη αρκετά περίπλοκων σχέσεών τους. Αλλά οι τουρκικές αρχές αποφάσισαν ότι τα πολιτικά μερίσματα από τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί υπερβαίνουν τους κινδύνους.

Ωστόσο, σε αντίθεση με τη Σόφια, η μετατροπή σε τζαμί του ναού του Χριστού Σωτήρος στη Χώρα είναι απίθανο να φέρει εγχώρια πολιτικά μερίσματα στον Ρ. Ερντογάν, αλλά μπορεί να επιδεινώσει περαιτέρω τις σχέσεις του με την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μην ξεχνάτε ότι τώρα στα νερά της Μαύρης και της Μεσογείου παρατηρείται αρκετά τεταμένη κατάσταση. Στις 21 Αυγούστου 2020 ο Ρ. Ερντογάν ανακοίνωσε ότι η Τουρκία είχε ανακαλύψει πεδίο φυσικού αερίου 320 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων και χαρακτήρισε αυτό το γεγονός ιστορικό. Ωστόσο, τέτοιες ενέργειες της Τουρκίας προκαλούν έντονα αρνητική αντίδραση από την Ελλάδα (η οποία επίσης ισχυρίζεται ότι αναπτύσσει την υφαλοκρηπίδα), τη Γαλλία και άλλες χώρες. Τα πολεμικά πλοία της Τουρκίας, της Ελλάδας και της Γαλλίας βρίσκονται πολύ κοντά το ένα στο άλλο στη Μεσόγειο Θάλασσα και οποιαδήποτε πρόκληση ή αμέλεια μπορεί να προκαλέσει ένοπλη σύγκρουση μεταξύ τους. Γιατί ο Ρ. Ερντογάν να επιδεινώνει την κατάσταση ακόμη περισσότερο λόγω μετατροπής σε τζαμί μιας άλλης Ορθόδοξης Εκκλησίας, που είχε προηγουμένως το καθεστώς μουσείου; Η εξήγηση για τέτοιες ενέργειες μπορεί να έχει ως εξής.

Σχετικά με τα κίνητρα των αντιχριστιανικών ενεργειών του Προέδρου της Τουρκίας

Πρώτον, η πολιτική του νεο-οθωμανισμού που ακολουθούν οι σημερινές τουρκικές αρχές. Υπενθυμίζουμε ότι οι αρχές της κρατικής δομής του ιδρυτή του τουρκικού κράτους, Κεμάλ Ατατούρκ, ήταν ότι η Τουρκία πρέπει να εγκαταλείψει τις αυτοκρατορικές φιλοδοξίες, να εγκαταλείψει εδαφικές αξιώσεις στις χώρες που κάποτε ήταν μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, να αναπτύξει συνεργασία με την Ευρώπη και να γίνει ένα κοσμικό κράτος. Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο πολλές Ορθόδοξες εκκλησίες, συμπεριλαμβανομένης της Αγίας Σοφίας, που μετατράπηκαν σε τζαμιά κατά τη διάρκεια της αυτοκρατορίας, απέκτησαν το καθεστώς των μουσείων υπό τον Κεμάλ Ατατούρκ. Ο ίδιος ο Κεμάλ αντικαθιστά τον πατέρα του έθνους και του κράτους στην τουρκική κοινωνία, το κύρος του είναι αδιαμφισβήτητο.

Οι σημερινές τουρκικές αρχές δεν μπορούν ακόμα να δηλώσουν δυνατά ότι απορρίπτουν την πολιτική κληρονομιά του Κεμάλ Ατατούρκ. Ως εκ τούτου, χρησιμοποιούν την τακτική των «μικρών βημάτων», αλλάζοντας σταδιακά την εσωτερική και εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Και η μετατροπή των πρώην ορθόδοξων ναών, που έγιναν μουσεία υπό το Ατατούρκ, πίσω σε τζαμιά είναι ο καρπός της εφαρμογής τέτοιων τακτικών.

Οι σημερινές τουρκικές αρχές δεν μπορούν ακόμα να δηλώσουν δυνατά ότι απορρίπτουν την πολιτική κληρονομιά του Κεμάλ Ατατούρκ. Ως εκ τούτου, χρησιμοποιούν την τακτική των «μικρών βημάτων».

Δεύτερον, ο λόγος για τις τελευταίες αποφάσεις του Τούρκου προέδρου είναι οι προσωπικές του πεποιθήσεις και το ποιον βλέπει τον εαυτό του στην ιστορία. Βλέπει τον εαυτό του όχι περισσότερο τον νέο Μωάμεθ τον κατακτητή, ο οποίος όχι μόνο πήρε την Κωνσταντινούπολη το 1453, αλλά και κατέκτησε τα εδάφη της σημερινής Σερβίας, Αλβανίας, Ελλάδας και άλλων χωρών.

Ο Ρ. Ερντογάν δεν μπορεί, φυσικά, να καυχηθεί για μια τέτοια κλίμακα, αλλά βλέπει τον εαυτό του ως ηγέτη του μουσουλμανικού κόσμου στο πλαίσιο των αναδυόμενων νέων γεωπολιτικών πραγματικοτήτων. Παρεμβαίνει σε στρατιωτικές συγκρούσεις στη Συρία, τη Λιβύη και το Ιράκ. Τα στρατεύματά του καταλαμβάνουν τώρα παράνομα τμήματα των εδαφών αυτών των χωρών. Βρίσκεται λίγα βήματα από τον πόλεμο με την Ελλάδα για τις υπεράκτιες αποθέματα ορυκτών. Έχει καταστρέψει τις σχέσεις με σχεδόν όλες τις γειτονικές του χώρες. Και παρά το γεγονός ότι η οικονομική κατάσταση στην Τουρκία αυτή τη στιγμή απέχει πολύ από την ικανοποιητική, ο Ρ. Ερντογάν δεν σταματά καθόλου στην προώθηση της πολιτικής του νεο-οθωμανισμού. Και φυσικά, δεν θα σταματήσει να βάλει φωτιά σε διαθρησκευτική σύγκρουση, μετατρέποντας τις χριστιανικές εκκλησίες σε τζαμιά. Αυτή η υποκίνηση του διαθρησκευτικού μίσους δεν είναι η πρώτη φορά γι’ αυτόν. Το 1994, ως δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, ο Ρετζέπ Ερντογάν κρίθηκε ένοχος και καταδικάστηκε σε δέκα μήνες φυλάκιση για «υποκίνηση βίας και θρησκευτικού ή φυλετικού μίσους».

Τρίτον, είναι πλήγμα για το κύρος του Πατριάρχη Βαρθολομαίου.

Ο επικεφαλής του Φαναρίου, σύμφωνα με αναφορές των τουρκικών μέσων ενημέρωσης, εμπλέκεται σε μια αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος το 2016 και σε φιλικές σχέσεις με τον Τούρκο ηγέτη Αμπντουλάχ Γκιούλ, ο οποίος ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Επίσης, στις τουρκικές αρχές δεν αρέσει το γεγονός ότι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την Αμερικανική κυβέρνηση και λαμβάνει αποφάσεις για να ευχαριστήσει τους Αμερικανούς που δεν αντιστοιχούν στην πολιτική που ακολουθεί η Τουρκία.

Η μετατροπή των εκκλησιών σε τζαμιά είναι ένα μήνυμα στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο ότι πρέπει να δείξει πολύ μεγαλύτερη πίστη στις τουρκικές αρχές από ό, τι έκανε μέχρι τώρα.

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος από μόνος του έθεσε τον εαυτό του σε θέση όπου δεν είχε καθόλου υπερασπιστές ενώπιον των τουρκικών αρχών. Οι αμερικανικές αρχές δεν είναι σε θέση να του παράσχουν ουσιαστική υποστήριξη, διότι οι ίδιοι βρίσκονται σε αντιπαράθεση με τον Ρ. Ερντογάν. Η ίδια η πίεση στο Φανάρι από τις τουρκικές αρχές είναι η εφαρμογή της αρχής της στάσης απέναντι στο Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης, η ουσία της οποίας είναι ότι οι τουρκικές αρχές θεωρούν το Φανάρι ως καθαρά εσωτερική δομή της Τουρκίας και δεν του αναγνωρίζουν διεθνής σημασία. Έτσι, η μετατροπή των εκκλησιών σε τζαμιά είναι ένα μήνυμα στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο ότι πρέπει να δείξει πολύ μεγαλύτερη πίστη στις τουρκικές αρχές από ό, τι έκανε μέχρι τώρα.

Τι πρέπει να αναμένεται από τις τουρκικές αρχές στη συνέχεια;

Μπορεί να υποτεθεί ότι αυτές οι εκκλησίες που έχουν το καθεστώς των μουσείων σήμερα θα συνεχίσουν να μετατρέπονται σε τζαμιά. Ωστόσο, είναι απίθανο ο Ρ. Ερντογάν να αποφασίσει να κάνει το ίδιο με τους υπάρχοντες ναούς. Επίσης, δεν είναι ακόμη ορατή η ανανέωση των απαιτήσεων των τουρκικών αρχών στον Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης για μετακίνηση από την Τουρκία κάπου στο Άθως ή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τέτοιες ιδέες είχαν ήδη διατυπωθεί πριν από δέκα χρόνια, αλλά τώρα δεν περιλαμβάνονται στην ημερήσια διάταξη, αν και, δεδομένου του χαρακτήρα του Ρ. Ερντογάν, μια τέτοια σειρά γεγονότων δεν αποκλείεται επίσης.

Όσον αφορά την αντίδραση των ευρωπαϊκών χωρών στη μετατροπή του ναού του Χριστού Σωτήρος στη Χώρα σε τζαμί, αναμένεται να είναι πολύ λιγότερο σκληρή από ό, τι στην ίδια περίπτωση με τον ναό της Αγίας Σοφίας. Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, μέσω του στόματος του αναπληρωτή επικεφαλής του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων, πρωθιερέα Νικολάι Μπαλάσοφ, σημείωσε ότι «η τουρκική ηγεσία είναι έτοιμη να συνεχίσει να αγνοεί με συνέπεια την ξένη προς την κατανόησή της παγκόσμια αξία της κληρονομιάς του κατακτημένου Βυζαντίου, να αποδεικνύει στην ανθρωπότητα την περιφρονητική αδιαφορία για τις χριστιανικές πολιτιστικές αξίες. Όλα αυτά ουδόλως συμβάλλουν στην κατανόηση, τη συνεργασία και τη φιλία μεταξύ των λαών μας, την ειρήνη και τον αλληλοσεβασμό μεταξύ οπαδών διαφορετικών θρησκειών».

Η τουρκική ηγεσία δεν κρύβει το γεγονός ότι «η κληρονομιά του κατακτημένου Βυζαντίου» δεν έχει αξία γι’ αυτήν. Η τουρκική ηγεσία δεν επιδιώκει να επιτύχει «κατανόηση, συνεργασία, ειρήνη και αλληλοσεβασμό». Οι Τούρκοι γνωρίζουν καλά ότι δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη μεταξύ μουσουλμανικού και ευρωπαϊκού πολιτισμού. Μάλλον, μπορεί να υπάρχει, αλλά να βασίζεται αποκλειστικά στην ισορροπία ισχύος. Με άλλα λόγια, η τουρκική ηγεσία σέβεται μόνο τη δύναμη, η οποία είναι γενικά παραδοσιακή για τη Μέση Ανατολή. Ενώ η Ευρώπη, αφού έπαψε να συνειδητοποιεί τον εαυτό της Χριστιανική, έχοντας αρνηθεί της χριστιανικής ηθικής και έχοντας αναλάβει το κόστος στήριξης εκατομμυρίων παράνομων μεταναστών από μουσουλμανικές χώρες, έχει δείξει την αδυναμία της. Και όχι μόνο πολιτική αδυναμία.

* * *

Ο ευρωπαϊκός και γενικά ο δυτικός πολιτισμός ονομάζεται τώρα «μετα-χριστιανικός». Βλέπουμε ότι με την πάροδο κάθε δεκαετίας οι Ευρωπαίοι εγκαταλείπουν όλο και περισσότερο την πίστη τους. Οι χριστιανικοί ναοί κλείνουν, μετατρέπονται σε εστιατόρια και γυμναστήρια ή απλώς κατεδαφίζονται επειδή είναι άχρηστοι. Ταυτόχρονα, η ιδεολογία του ΛΟΑΤ και του φύλου εισάγεται ενεργά στον δυτικό πολιτισμό. Πώς μπορούν να το αντιληφθούν δεκάδες χιλιάδες Μουσουλμάνοι μετανάστες στην ίδια την Ευρώπη, ακόμη και εκείνοι οι μουσουλμάνοι που βλέπουν όλα αυτά από την Τουρκία; Ως σαφές μήνυμα πνευματικής αδυναμίας – οι Χριστιανοί δεν χρειάζονται χριστιανικές εκκλησίες. Αν και η μετα-χριστιανική Ευρώπη είναι σε μεγάλο βαθμό καθολική επικράτεια, οι Μουσουλμάνοι δεν κοπιάζουν να βρουν τη διαφορά μεταξύ Καθολικών και Ορθόδοξων.

Με θλίψη, αλλά πρέπει να παραδεχτούμε ότι ο μουσουλμανικός πολιτισμός όχι μόνο εκδιώκει τον Χριστιανισμό από τις χώρες του, αλλά επίσης επεκτείνεται με επιτυχία στις ευρωπαϊκές χώρες. Και πρέπει να συνειδητοποιήσουμε με πικρία ότι η Ουκρανία δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτήν την τάση. Δεν χρειάζεται να πάτε πολύ μακριά για παραδείγματα. Εντελώς πρόσφατα οι ουκρανικές αρχές αποφάσισαν να χτίσουν τζαμί για 5.000 άτομα στο κέντρο του Κιέβου, καθώς και να κάνουν κρατικές τις ισλαμικές θρησκευτικές γιορτές Kurban-Bayram (γιορτή των θυσιών) και Uraza-Bayram ή Ιντ αλ-φιτρ. Επιπλέον, η Τουρκία θα ανοικοδομήσει αυτό το τζαμί με δικά της έξοδα, και ο επόπτης της κατασκευής θα είναι ο Τούρκος πρέσβης στην Ουκρανία Γιαγκμούρ Αχμέτ Γκουλντέρε. Έτσι οι ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας, διαμαρτύρονται κατά των αντιχριστιανικών ενεργειών του Ρ. Ερντογάν. Επομένως, παρά τις διαμαρτυρίες, η Τουρκία προωθεί και θα συνεχίσει να προωθεί το Ισλάμ σε χριστιανικές περιοχές. Και η Ουκρανία είναι επίσης στον ορίζοντα των συμφερόντων της.

Читайте также