Αναστάσιος της Αλβανίας – υιός της Αναστάσεως
Άρθρο του επισκόπου Timotei Prahoveanu, βοηθό επισκόπου της Αρχιεπισκοπής Βουκουρεστίου.
Στη ρουμανική ιστοσελίδα ziarullumina.ro αναρτήθηκε άρθρο του του επισκόπου Timotei Prahoveanu, βοηθό επισκόπου της Αρχιεπισκοπής Βουκουρεστίου για τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο.
Για σχεδόν έναν αιώνα, το ταξίδι του σε όλο τον κόσμο ήταν ένα προσκύνημα πίστης και διακονίας. Από τα 95 και πλέον χρόνια της ζωής του, τα 65 έδωσε με σπάνια ταπείνωση και προσήλωση στην Εκκλησία, φωτίζοντας με τη χάρη του τον δρόμο των πιστών.
Ιεράρχης εξαιρετικής θεολογικής και πολιτιστικής διαμόρφωσης, ο Αναστάσιος Γιανουλάτος ήταν απόστολος του Ευαγγελίου, οικοδόμος της ειρήνης και ακούραστος δότης πνευματικής και υλικής τροφής, ιδιαίτερα σε απομακρυσμένες αφρικανικές χώρες.
Για περισσότερες από τρεις δεκαετίες, εργάστηκε με ακλόνητο ζήλο για την αναβίωση της μαρτυρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας, αποτελώντας ο ίδιος ζωντανή μαρτυρία της Ανάστασης.
Αυτό ήταν το κύριο μήνυμα που κήρυξε, όχι μόνο με λόγια, αλλά περισσότερο με πράξεις, με εμπειρίες και με μια βαθιά, ακλόνητη ελπίδα, περιμένοντας τη μεγάλη και ατέλειωτη ημέρα του Κυρίου.
Η ζωή του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου Γιανουλάτου ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας σαν σελίδα του συναξάριου, ήδη γραμμένη με φωτεινά γράμματα, αν και αναμφίβολα πολλές άλλες μαρτυρίες και έργα άγνωστα θα βρουν τη θέση τους σε αυτήν την ιστορία της αφοσίωσης και της αγιότητας.
Όπως οι παλιοί απόστολοι, τους οποίους ο Σωτήρας διέταξε να πάνε στα πέρατα της γης για να κηρύξουν το Ευαγγέλιο, ανέλαβε κι αυτός αυτή την ευγενή διακονία και αφοσιώθηκε σε αυτήν. Είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς πού βρήκε τόσα πολλά μέσα, τόση δύναμη και ζήλο, αγάπη και υπομονή, για να εκπληρώσει την αληθινή αποστολή - την ιερή επιστολή.
Είτε ταξιδεύει στις χώρες της Αφρικής, φέρνοντας το φως της πίστης σε πολλές χώρες, είτε συμμετέχοντας σε συνέδρια, συμπόσια και οικουμενικές συναντήσεις, όλες αυτές οι προσπάθειες ήταν μόνο ένα προοίμιο για τη μεγαλύτερη αποστολή του: την αναβίωση της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας. Με την αληθινά αποστολική του αγάπη την ξαναέχτισε από τα θεμέλια, τοποθετώντας την ανάμεσα στις Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, σαν φλόγα που καίει ακατάπαυστα στη μεγάλη κοινότητα της Ορθοδοξίας.
Πέρα από ό,τι είναι ήδη γνωστό για τη ζωή του -την εξαιρετική αποστολή στην Αλβανία, όπου έχτισε καθεδρικό ναό, αρχιεπισκοπικό θρόνο, ανώτατα εκκλησιαστικά ιδρύματα, θεολογικές σχολές, μοναστήρια, ιεραποστολικά και πολιτιστικά κέντρα, νοσοκομεία, φιλανθρωπικά ιδρύματα, πρέπει να επισημανθεί ένα πραγματικά εντυπωσιακό γεγονός: ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος δεν σταμάτησε στην οικοδόμηση ιερών ναών, αλλά ανοικοδόμησε, αναστήλωσε και ύψωσε από τα θεμέλια πάνω από 400 εκκλησίες και μοναστήρια, αλλά πάνω απ' όλα αναρίθμητο πλήθος ψυχών.
Όταν έφτασε στα Τίρανα, αρχικά ως έξαρχος του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Δημητρίου και στη συνέχεια ως ηγέτης της Εκκλησίας της Αλβανίας, από το 1992, ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος δεν χαιρετίστηκε με τη φυσική επισημότητα μιας τέτοιας στιγμής, αλλά με την οδυνηρή πραγματικότητα μιας Εκκλησίας που σχεδόν εξαφανίστηκε από την ιστορία. Χωρίς κατάλληλο χώρο για την εγκατάστασή του, η τελετή έγινε σε μια απλή αθλητική αίθουσα, τον μόνο διαθέσιμο χώρο, καθώς οι εναπομείνασες εκκλησίες ήταν ερειπωμένες και οι λειτουργίες είχαν εκδιωχθεί από αυτούς για σχεδόν μισό αιώνα.
Υπό το αθεϊστικό καθεστώς, η Εκκλησία της Αλβανίας καταργήθηκε επίσημα, διαγράφηκε από τα κρατικά έγγραφα και καταδικάστηκε σιωπηλά. Ωστόσο, η πίστη δεν μπορούσε να σβήσει. Ακόμη και στις πιο σκοτεινές εποχές, επιβίωσε κρυφά στις καρδιές των ανθρώπων, σαν μυστική φλόγα, διατηρημένη με τίμημα ταλαιπωρίας, ενώ κάθε δημόσια μαρτυρία τιμωρούνταν αυστηρά.
Τελικά, τα τελευταία λόγια του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, επαναλαμβανόμενα ακόμη και στο κρεβάτι του ασθενούς, δεν ήταν άλλα από: «Χριστός Ανέστη!». Επανέλαβε αυτά τα λόγια με ελπίδα που πηγάζει από βαθιά πίστη και εμπειρία.
Όταν εκείνοι που τον επισκέφθηκαν του είπαν ότι πολλοί προσεύχονταν για αυτόν, βρήκε τη δύναμη να απαντήσει: «Είμαι ευγνώμων σε όλους!»
Ως γνήσιος απόστολος της Ανάστασης, ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος Γιανουλάτος έχει εκπληρώσει την αποστολή του με σπάνια αφοσίωση, αφήνοντας πίσω του μια αξέχαστη παρακαταθήκη για την Ορθόδοξη Εκκλησία και για όλους όσους είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν. Έγινε ο ίδιος μια άσβεστη φλόγα, ένα σπάνιο και σχεδόν απαράμιλλο παράδειγμα ολοκληρωμένης, ατρόμητης και αδιάκοπης υπηρεσίας.
Τα λόγια που ειπώθηκαν για αυτόν τις τελευταίες μέρες της ζωής του μιλούν από μόνα τους:
«Άγιος, Άξιος, Αθάνατος…»
Ένας αθάνατος που θα συνεχίσει να μιλά, πέρα από τον χρόνο, για την Ανάσταση...
Νωρίτερα η ΕΟΔ έχει αναρτήσει την κατάθεση προσωπικής μαρτυρίας σχετικά με τη στάση του Αρχιεπισκόπου Αναστάσιου στο λεγόμενο Ουκρανικό ζήτημα, του Βασίλειου Σαρόγλου, τακτικού καθηγητή Ψυχολογίας της Θρησκείας στο Πανεπιστήμιο της Λουβαίν (Βέλγιο).
